Prins Constantin (Jean Lars Anthony Démétrius) Karadja is op 24 november 1889 in Den Haag geboren in het woonhuis aan de Nassaulaan 1 als zoon van een Griekse vader en een Zweedse moeder. Zijn vader was gezant voor het Ottomaanse Rijk in Nederland. Karadja studeerde rechten in Londen en huwde zijn verre nicht Marcelle Caradja uit Roemenië. Het echtpaar vestigde zich in Roemenië. In 1920 nam Karadja de Roemeense nationaliteit aan. In Boekarest ging Karadja werken voor het Ministerie van Buitenlandse Zaken.

Van 1932 tot 1941 diende hij als consul-generaal op de ambassade van Roemenië in Berlijn. Karadja verafschuwde de antisemitische politiek van de Duitsers en trachtte de Roemeense Joden in Duitsland te beschermen. Direct na de Kristallnacht (9-10 november 1938) deed hij verwoede pogingen om de bezittingen van Roemeense Joden in Duitsland te beschermen. In berichten aan het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Boekarest meldde hij dat het de plicht had Joden te beschermen in naam van het Internationaal Recht en het universele principe van de Mensenrechten.

Ook weigerde Karadja in paspoorten van Joodse Roemenen de letter J te laten opnemen. Gedurende de hele oorlog heeft hij geprobeerd Roemeense Joden in het buitenland te redden. Naar schatting heeft hij 51.000 Joden uit Duitsland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije en Italië het leven gered.

In 1950 overleed Karadja. Zijn gehele werkzame leven heeft hij de mensenrechten verdedigd.
On 15 September 2005 kreeg Constantin Karadja posthuum de Yad Vashem-onderscheiding ‘Righteous Among the Nations’.

Het monument is opgericht ter nagedachtenis aan 251 Joodse patiënten en onderduikers die vanuit de twee Haagse psychiatrische instellingen Stichting Rosenburg en Stichting Bloemendaal, voorgangers van de Parnassia Groep, naar Westerbork zijn gedeporteerd. Van hen zijn er 227 in vernietigingskampen vermoord.

Op 31 december 1942, vond de allereerste razzia en deportatie plaats. Ook in de maanden erna waren er deportaties. Het monument staat in de nabijheid van de plaats waar de Ramaerkliniek heeft gestaan. In deze kliniek zaten de meeste Joodse mannen en vrouwen ondergedoken.