Henricus Van Rooy (Uden 1757-1838) werd op 5 december 1775 aangenomen in Uden en was van 1778 tot 1 januari 1834 leraar en rector van de in 1743 opgerichte Latijnse School. Vanaf 1815 tot aan zijn dood op 15 december 1838 was hij ook prior te Uden. Hij probeerde in 1824, overigens tevergeefs, van de landsoverheid verlof te krijgen om nieuwe leden voor de orde te mogen aannemen. (In Uden 1986 staat foutief 1748 als zijn geboortejaar vermeld en 1816 als het jaar van de keuze tot praeses van het convent)

Adrianus Smits, geboren te Besoyen waarschijnlijk in 1740, werd in 1765 aangenomen in Uden en was er van 1783 tot aan zijn dood op 7 december 1815 prior (In Uden 1986, p. 15, foutief 15 december als sterfdatum vermeld). Onder zijn prioraat werd het land van Ravenstein in 1794 be¬zet door de Fransen en in 1800 afgestaan aan de Bataafse Republiek. In 1812 werd het klooster opgeheven en moesten de Kruisheren er verdwijnen

Lambertus Engelbertus de Fisen (Luik 1697-Hoei 1778) werd geprofest te Hoei, maakte studies in Leuven en was vanaf 1728 lector te Hoei. In 1741 werd hij gekozen tot magister-generaal, de eenendertigste in opvolging sinds de reformatie van de orde. Onder zijn bewind werden in 1765 vernieuwde statuten uitgevaardigd. Na een generalaat van 37 jaren overleed hij als 81-jarige op 4 januari 1778. In het klooster en de kerk van Hoei hingen destijds negentien schilderijen van de Luikse schilder Engelbert Fisen, vader van de generaal. Een veel gelijkend portret van L. de Fisen bevindt zich in de collectie van M. le Baron Van Zuylen in het kasteel Ahin te Ben-Ahin (prov. Luik). Ook hier is hij afgebeeld in ordegewaad met rochet en fraai geornamenteerd borstkruis, geze¬ten in een rijk gesneden stoel aan een tafel. Hier echter driekwart naar rechts. In de linkerhand een blad papier. In het klooster St. Agatha bevindt zich nog een portret van L. de Fisen, hier afgebeeld ten halve, de rechterhand op een boek, de linkerhand niet zichtbaar. Dit schilderij is van een mindere kwaliteit dan de hierboven vermelde exemplaren. Het Kruisherenklooster te Diest is eveneens in het bezit van een op doek geschilderd portret van deze magister-generaal

Waltherus Peynenburg of P(e)ynenborgh (1702-1773), geboren 17 september 1702 te Dinther en opgeleid aan de Latijnse School te Gemert. In de jaren 1721 en 1723 kreeg hij er, ondanks het feit dat hij geen Gemertenaar van afkomst was, een studiebeurs. Hij studeerde voorts in Leuven en promoveerde er in 1725 tot licentiaat in de Artes (overigens niet als 'primus van Leuven' of als 'primus academicus', zoals in het verleden vaak is gesuggereerd). Waarschijnlijk is hij kort daarna ingetreden in Uden. In 1743 heeft hij hier de Latijnse School opgericht, welke tot 1879 zou blijven bestaan. Hij werd in 1747 de zevenentwintigste prior van het Udens convent sinds zijn stichting in 's-Hertogenbosch. Deze functie vervulde hij tot aan zijn dood op 16 november 1773, zij het dat hij op aanraden van magister-generaal Lamb. E. (de) Fisen de laatste jaren Adrianus Smits als helper naast zich had. Volgens kroniekgegevens haalde ene 'Hannes Haskes' op 26 augustus 1920 "het schilderij van Waltherus Pijnenburg, de stichter van de Latijnse school" op bij notaris Bijvoet in Berchem (Berghem). Het moest toen nog worden gerestaureerd. Hoogstwaarschijnlijk is het hier beschreven schilderij dat waarvan de kroniek melding maakt

Albertus van der Voort, zestiende prior van het convent sedert de stichting (1730-1747), overleed 1 april 1747. Tijdens zijn prioraat (volgens Schutjes aangevangen in 1731) werd in 1743 de Latijnse School geopend, die was opgericht door W. Peynenburg (ziVW-P017-Ud094), die zijn opvolger zou worden. Hijzelf was vanaf het begin er als leraar aan verbonden. Mogelijk is naar aanleiding hiervan zijn portret geschilderd. Aan deze prior wordt intern toegeschreven een niet onaanzienlijke uitbreiding van liturgische voorwerpen. Dit is niet juist. Slechts de ampullen met schaal (VW-P017-Ud0175) en het wierookvat met scheepje (VW-P017-Ud0176) werden in de jaren 1738 en 1739 toegevoegd aan het kerkelijk bezit, waarvan het laatst genoemde als gevolg van schenking. Een gedeelte van het boekbandbeslag, beschreven onder VW-P017-Ud0461, alsmede het losse beslag, vermeld onder VW-P017-Ud0460, dateren ook uit zijn tijd en zijn hoogstwaarschijnlijk toen ook verworven. De ciborie (VW-P017-Ud0157) en de twee kandelaars (VW-P017-Ud0182), die steeds zijn beschouwd als zijnde aangeschaft door deze prior dateren uit de negentiende eeuw. Ook de canonborden (VW-P017-Ud0209) welke hij zou hebben verworven, zijn negentiende eeuws. Hermans leest foutief "aetatis 31". Voorts "Kolem pinxit 1734", hetgeen niet overeenstemt met de huidige inventarisatiegegevens. Zonder twijfel valt thans de naam 'Canen' te lezen. Wat betreft het jaar van vervaardiging is nagenoeg zeker
'1773' te lezen. Evenwel moet worden opgemerkt dat het tweede cijfer 7 in dit jaartal anders van vorm is dan het eerste. Bovendien is het cijfer 3 hier anders geschreven dan in het getal '34' van zijn leeftijd. Onder deze beide cijfers is het doek geretoucheerd. De vraag is gewettigd of bij een restauratie het jaartal is veranderd, temeer omdat het portret van deze persoon (op 34-jarige leeftijd) dan 26 jaar na zijn dood zou zijn vervaardigd. Heel misschien is bij deze veronderstelde restauratie ook de naam van de schilder gewijzigd

Conrades (Conrardus) Hermes, vijftiende prior van het con¬vent van dit convent sedert zijn stichting (1724-1730), overleden 20 december 1730. Volgens Hermans is het portret vervaardigd door Joh. Keyzer. Hij noemt geen jaar van vervaardiging. Wel geeft hij de sterfdatum van deze prior. De Voorloopige lijst vermeldt een portret van een prior uit 1730, door Joh. Keyser. Ook in beide hieronder genoemde catalogi wordt 1730 als jaar van vervaardiging aangegeven. Tijdens de inventarisatie werd geen signatuur, noch een datering aangetroffen. Over de schilder Joh. Key¬zer (Keyser) geen informatie in de beschikbare literatuur vermeld

Gerardus Dahmen of Dhamen (wrsch.1668-1724), afkomstig uit Dusseldorf, was de veertiende prior (1710-1724) van het convent vanaf zijn stichting te 's-Hertogenbosch. Tijdens zijn prioraat werd in 1711 het voormalige Kruisherenklooster op de Vorstenburg verkocht aan de zusters Birgittinessen voor fl. 1.600,- en werd het jaar daarop het achthoekige genadekapelletje gebouwd, dat in 1904 zou worden afgebroken. In de voor intern gebruik opgestelde inventarislijst wordt de mogelijkheid geopperd dat de afgebeelde niet Dahmen is, maar zijn voorganger, Martinus van den Bichelaar. Volgens Hermans bevond zich destijds in Uden behalve het portret van Dahmen uit 1712 ook nog een portret van zijn voorganger, de genoemde Van den Bichelaar, uit 1711, die waarschijnlijk in 1709 prior van het klooster te Venlo werd. Gezien het feit dat zo nadrukkelijk het beeldje van Onze Lieve Vrouw ter Linde wordt weergegeven op dit portret kan aangenomen worden dat het toch prior Dahmen voorstelt, de bouwer van de nieuwe devotiekapel. De Voorloopige lijst vermeldt een portret van een prior uit 1711, maar doelt daarmee nagenoeg zeker op het hier beschreven portret

Henricus Bruyns (wrsch.1657-1701), hier afgebeeld als veertigjarige, was de twaalfde prior van dit convent vanaf zijn stichting te 's-Hertogenbosch. Tijdens zijn bewind (1689-1701) werd het nieuwe klooster gebouwd bij de reeds bestaande Mariakapel. Hij overleed 5 november 1701. Schutjes noemt 1684 als beginjaar van zijn prioraat. De Voorloopige lijst vermeldt een portret van een prior uit 1691. Ongetwijfeld is hiermee dit portret bedoeld. Volgens het "Repertorium Canonicorum Regularium Ordinis Sanctae Crucis, 1248-1996" (Maaseik 1999-2002) was Henricus Bruyns tussen 1694 en 1701 prior van het klooster te Uden

Antonius Gerardus van Mil (Uden 1866-Diest (B) 1931), in 1884 ingetreden in de orde van de Kruisheren, in 1889 priester gewijd. Als leraar te Uden werkzaam van 1888 tot 1895. Van 1902 tot 1922 prior te Uden en directeur van het College. Onder zijn prioraat werden de huidige kapel en het klooster gebouwd (1904-1905). Hij maakte ook een begin met de bouw van het nieuwe 'College van het H. Kruis', waarvan het achterste gedeelte in 1922 gereed kwam, terwijl de voorbouw in 1925 werd voltooid. De wens dat prior A.G. van Mil een portret van zichzelf zou laten vervaardigen werd uitgesproken door magister-generaal H. Hollmann tijdens het feestdiner bij gelegenheid van het zilveren priesterfeest van de prior op 15 juni 1914. Op 30 oktober was het door A. van Domburg geschilderde portret met uitzondering van de kop gereed. Van Mil moest hiervoor nog eens poseren. Na circa drie weken was het schilderij geheel klaar en Van Domburg hing het persoonlijk op in 'de studentenkamer'. Cornelis Antonius Adrianus ('Antoon') van Domburg (Schijndel, 1882 - 's-Hertogenbosch 1954). Leerling van Fr.F. Slager en van de Koninklijke School in de Den Bosch. Hij staat bekend om zijn goed gelijkende portretten. Gaf o.m. les aan Th. van Oorschot

Henricus M.F. Hollmann (Alkmaar 1853-St. Agatha 1927), in 1871 geprofest te St. Agatha, priester gewijd in 1875. Van 1881 tot 1918 was hij prior te St.Agatha. Directeur van het College te Uden van 1898 tot 1902. Vanaf 1899 tot aan zijn dood in 1927 was hij magister-generaal van de orde.
In zijn tijd (1910) hebben de Kruisheren opnieuw -en nu met succes- zich in de Verenigde Staten gevestigd. Zij gingen naar de staat Minnesota (middenboven in de kaart).
Fr. Grips, zie inv. nr. Ud/0104.
In het klooster St. Agatha bevindt zich een eveneens door Fr. Grips geschilderd portret van Hollmann uit 1900, waar hij staande wordt afgebeeld. Voorts is daar een gouache (of ingekleurde foto) van deze magister-generaal, nu als borststuk en waarschijnlijk op ongeveer dezelfde leeftijd - 60 jaa r- als het portret in Uden

Martinus Manders (Uden 1819-1899), in 1844 ingetreden in de orde van de Kruisheren en twee jaar later priester gewijd. Van 1846 tot 1879 leraar aan de Latijnse School. Vanaf 1886 leraar aan het toen gestichte College. Prior te Uden en als zodanig ook directeur van het College (1889 - januari 1898) en magister-generaal van de Orde vanaf 1889 tot aan zijn dood op 29 februari 1899.
Frédéric Antoine Marie ('Frits') Grips (Schaerbeek (B) 1869 - Vught 1961), zoon van de schilder Ch.J. Grips en vader van Ch.J.E.M., L.H.E.M. en P.H.A.M. Grips. Woonde en werkte tot 1881 in Schaerbeek, daarna te Vught. Schilderde en tekende aanvankelijk interieurs en stillevens, later meer landschappen en portretten. Was ruim vijfentwintig jaar als docent verbonden aan de Vughtse Tekenschool.
In het klooster St. Agatha bevindt zich ook een geschilderd portret van M. Manders, weergegeven ten halve, zittend in een stoel. Het schilderij is niet gesigneerd, noch gedateerd. Opvallend is dat het portret te Uden, dat in het jaar van zijn overlijden is geschilderd, hem jeugdiger voorstelt dan het portret te St. Agatha dat eerder tot stand moet zijn gekomen

Wilhelmus Franciscus Aloysius Smits (Ravenstein 1824-Uden 1889) werd in 1848 priester gewijd, waarna hij kapelaan was te Boekel (1849) en te Uden (1853). Een jaar later trad hij in in de orde van de Kruisheren. Van 1869 tot 1889 was hij prior te Uden en vanaf 1881 magister-generaal. Stichter van het College (1886), hetgeen mogelijk was gemaakt door J.J. Pulsers, schenker van grond en geld (zie ook inv. nr. Ud/0122). Als prior te Uden was hij vanaf het begin tot aan zijn dood in 1889 automatisch directeur, zoals tot 1946 in het algemeen gebruikelijk is geweest.
De klophamers en het aambeeld zinspelen op zijn familienaam.
In de hieronder genoemde catalogus van 1986 staat als jaartal van vervaardiging 1885. Volgens de waarneming tijdens deze inventarisatie is het waarschijnlijk 1886 gedateerd. In dit jaar werd het nieuwe College gesticht, hetgeen een aanleiding zou kunnen zijn geweest het schilderij te laten vervaardigen.
C.J. Grips, zie onder inv.nr.102.
De staf is ook zichtbaar op het schilderij met het portret van W. van den Wijmelenberg (zie inv. nr. Ud/0102)

Kopie van een paneel (104 x 72 cm) van Anthony van Dyck uit 1627, dat zich bevindt in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen. De afmetingen van het origineel en de kopie zijn nagenoeg gelijk

De expressieve kop, de geprononceerde borstkas, de verkrampte dunne benen en de vormgeving van de afhangende lendendoek verwijzen naar Rijnlandse sculpturen uit de vroege zestiende eeuw.
Volgens een voor intern gebruik opgestelde inventarislijst van het klooster heeft het ooit als kerkhofkruis gefungeerd

De Voorloopige lijst vermeldt een "klein kruisbeeldje (XV, met nieuwe polychromie)". Misschien is het hier beschreven kruis ermee te identificeren, ofschoon het niet zo klein is als gesuggereerd wordt. Het is slechts 6 cm korter dan het corpus, vermeld onder inv. nr. VW-P017-Ud0052. In het boek van Scheerder wordt het kruisbeeld als Rijnlands gekenmerkt en gedateerd rond 1500. De stijlkenmerken van dit corpus zijn vergelijkbaar met die van het corpus, vermeld onder nv. nr. VW-P017-Ud0052. Met de mogelijkheid dat het een neogotisch product is moet echter rekening worden gehouden. De vernieuwde polychromie is dik aangebracht