N.B. Deze bezittingen behoorden aanvankelijk tot de kloosters Windesheim, Sibculo, Albergen en St. Janskamp, alsmede tot de verschillende pastoriën en vicariën in de provincie Overijssel. De Staten hebben deze goederen, evenals de landerijen die later aan de staten zijn toegekend, aan zich getrokken. Dat moet in 1579 of 1580 gebeurd zijn, want in 1579 vaardigden zij een verbod uit tegen het vervreemden der geestelijke goederen door geestelijke personen en in 1580 laten zij in Utrecht weten, dat zij wel de Hervormde godsdienst zullen handhaven, mits niemand in zijn persoon of goed wegens zijn overtuiging schade lijden zal, en onder voorbehoud van de bevoegdheden der Staten om voor zich en hun leden "over de geestelijke personen en kerken of geestelijke goederen" naar eigen goeddunken te beschikken. G. Dumbar, Tegenwoordige Staat, II blzz. 73 e.v. [A 4964].. In 1581 zijn verschillende kloostergebouwen o.m. die van ter Hunnepe, Diepenveen, Bergklooster en Brunnepe, afgebroken omdat de vijand zich daarin dreigde te verschansen.

Tevens werden Verordenten (Gedeputeerden) gelast een regeling te ontwerpen, krachtens welke uit het kloosterbezit van ter Hunnepe, Diepenveen, Zwartewater e.a. twee of drie wereldlijke stiften zouden worden gevormd. In het begin van de 17e eeuw zijn er vrij ernstige geschillen geweest tussen de steden en de Ridderschap over de vraag, hoe de bevoegdheden van beide leden der Staten nader geformuleerd moesten worden. Dit geschil is ook voor de geestelijke goederen van enig belang geweest, omdat de Staten-Generaal op 3 jul 1623 een uitspraak hebben gegeven, waarbij o.m. bepaald is dat dit bezit "vervallen is aen de tsamentlijcke stenden van Overijssel, onverscheyden ende onverdeelt". J.W. Racer, Overijsselsche Gedenkstukken, II blz. 327; G. Dumbar, Tegenwoordige Staat, I blz. 211 [A 5058].. Aan deze uitspraak hebben partijen zich echter niet gehouden en men is tot een verdeling overgegaan, die later is vastgelegd in de overeenkomst van 19 nov 1663. B.J. van Hattum, Geschiedenissen der stad Zwolle, III (1769) blzz. 393 - 398 [A 1714]; G. Dumbar, Tegenwoordige Staat, II blz. 80 [A 4964]..

Bij die gelegenheid zijn aan de Ridderschap als wereldlijke stiften toegekend de voormalige kloosters ter Hunnepe, Weerselo en Zwartewater met de daarbij behorende goederen; tevens zouden aan de Ridderschap toevallen de inkomsten van de Commanderie van Ootmarsum, van de klooster te Almelo en Oldenzaal, van proosdij en kapittel van Oldenzaal. De steden zouden in het bezit blijven van de kloostergoederen, die zij reeds bezaten; dat geldt voor de kloosters Brunnepe bij Kampen, Bergklooster of St. Agnietenberg (waarover al spoedig geschillen rezen tussen Deventer en Zwolle) bij laatstgenoemde stad, en Diepenveen bij Deventer. Afgescheiden daarvan was er in elk kwartier een rentambt van geestelijke goederen, waarvan de inkomsten het gehele gewest ten goede kwam: Windesheim in Salland, Sibculo en Albergen in Twente, St. Janskamp in het Land van Vollenhove.

Men is vermoedelijk tot de instelling van deze drie afzonderlijke rentambten gekomen, omdat de daartoe behorende goederen nog onder het oude regime aan de overheid waren vervallen. Wat pastorie- en vicariegoederen betreft, zijn er alleen in Salland en Twente rentambten gevormd; uit de inkomsten werden o.m. tractementen van predikanten en schoolmeesters betaald. Anders dan in Salland zijn in Twente de rekeningen van de rentmeesters ten dele gebonden tussen en ten dele verwerkt in de rekeningen van de rentmeesters van Sibculo en Albergen; in Vollenhove werden deze domeinen beheerd door het college van de "Volle Stoel van de Geestelijkheid van Vollenhove". Dit college was niet rekenplichtig aan de Staten; wel vonden we, dat nog in de tweede helft van de 18e eeuw aan dit lichaam renten werden uitbetaald door de rentmeester van St. Janskamp. Al die geestelijke goederen, ook die van de Ridderschap, zijn in 1795 tot één fonds verenigd, dat onder het toezicht der Gedeputeerden stond. Ook de rekeningen betreffende de Ridderschapsgoederen werden voortaan door de Gedeputeerden en hun rechtsopvolgers afgehoord. In theorie zouden de Ridderschapsrekeningen van na 1795 dan ook in het Staten- Archief moeten worden ondergebracht; uit prktische overwegingen hebben we dit nagelaten.. In 1811 en vooral zijn veel van deze domeingoederen verkocht.