De schepenbank (gerecht) Beek wordt in 1152 de eerste maal vermeld. In 1228 werd Willem van Beek vermeld als voogd van die plaats. Bedoeld is vermoedelijk een ondervoogd van de heer van Valkenburg. In 1271 wordt een akte gepasseerd voor Godefridus miles advocatus de Valkenborch en Godefridus, villicus of scultetus, en schepenen van Beek. Volgens Mr. K. Janssen de Limpens was de rechterlijke toestand van Beek de volgende. De schepenbank (gerecht) had Geleen, Schinnen en Schimmert tot onderbanken waarover zij hoofdbank was. Beek zelf was een onderbank van Meerssen. Beek behoorde niet tot de schenking van Gerberga (Zie inleiding: Land van Valkenburg) doch de proostdij Meerssen had vóór de genoemde schenking van 968 bezittingen te Beek. De proost had er daarom geen proostschout en schepenen zoals te Meerssen, wel een eigen laathof met personeel. De schepenbank had geen jurisdictie in criminele zaken, die lijf en lid betroffen deze werd uitgeoefend door de drossaard van het Land van Valkenburg. Van de vonnissen in civiele zaken door de schepenen gewezen kon men later in appel gaan bij het leenhof van Valkenburg en in reformatie bij de Raad van Brabant. In latere tijd was Beek slechts hoofdbank voor wat betreft de verdeling der belastingen voor de genoemde onderbanken behalve voor Schimmert dat in 1400 bij de hoofdbank Klimmen werd gevoegd en bovendien voor Berg en Bemelen. Beek werd in 1661 aan de Staten-Generaal toegewezen, doch Schinnen bleef Spaans, waardoor dit laatste geen onderbanken van Beek meer bleef. In hoeveel administratieve onderdelen Beek gesplitst was, is niet bekend. Vast staat dat er vroeger twee bestonden n.l. één voor Beek zelf, één voor Kelmond. Of de andere gehuchten Neerbeek, Grootgenhout, Kleingenhout, Oensel en Geverik ook hun eigen administratie voerden is bij gebrek aan archieven niet komen vast te staan.
In 1795 had Beek en gehuchten te samen 2163 inwoners.
De Rooms-Katholieke parochie is toegewijd aan de H. Martinus.