Koos Biel is een fenomeen op de pedal-steelgitaar. Zijn favoriete stijl is de Western Swing, een kruising van country & western met jazz. Biel is een van de weinigen ter wereld die ook pure jazz op dit complexe instrument weet te spelen en hij maakt een jazz-plaat met Toots Thielemans.

Koos begint in Groningen bij de Woody Brothers, en speelt vervolgens met Jimmy Rich, de Continental Uptight Band uit Utrecht, Time (single "No use to try") en Nightriders (LP "Accidently").

Lange tijd speelt hij op een door Bob Hitijahubessy gebouwde Hawaii-gitaar, waarop hij tot ieders verbazing klinkt alsof hij een pedal-steel bespeelt. Dit valt zelfs op tot in de USA. Ricky Nelsons steelgitarist Tom Brumley laat zich uitgebreid door Koos voorlichten en nodigt hem uit. Daarna speelt Koos op een echte Emmons pedal-steelgitaar, die hij al snel onder de knie heeft.

In het najaar van 1976 gaat Koos Biel op uitnodiging naar de USA om deel te nemen aan de National Steel Convention en hij maakt er indruk. Op de volgende in 1977 maakt hij helemaal furore en wordt hij gelauwerd door de Amerikaanse Western Swing kenners.

Op 3 maart 1978 wordt Koos in het zonnetje gezet in het veelbekeken tv-programma "Voor de vuist weg" (de Willem Duys show) en de volgende avond vinden opnames plaats bij Radio Noord ter gelegenheid van het afscheid van Koos, die definitief naar Amerika zal vertrekken.

Biel speelt inderdaad met succes in Amerika, maar moet noodgedwongen na drie maanden terugkeren omdat hij een vast contract (en daarmee de benodigde permanente werkvergunning) niet weet te bemachtigen. Hij gaat weer in het land spelen met Nightriders en Terry Lee. Het jaar daarna zien we hem met de band Tenspeed.

Koos produceert voor het Universe label in 1981 de LP Steel Tenor Madness waarop hij jazz speelt met de wereldberoemde mondharmonica-virtuoos Jean "Toots" Thielemans, internationale grootheden David Beecroft en John Clayton Jr. en zijn muziekvrienden John Engels, Jimmy Karakusevic, Maurits Hitijahubessy en Dolf de Vries.

In 1982 wordt Koos uitgenodigd door gitarist Jan Akkerman voor de gelegenheids-fusion-jazzband "One Way Ticket" (met ook Joachim Kühn), waarmee ze op North Sea Jazz staan.

Dan volgt een tijd van los-vaste verbintenissen en links en rechts schnabbelen als gast-ster bij vele gelegenheden. Op een gegeven moment wordt het stil rond Koos. Hij verschijnt niet meer op de planken en verkiest de anonimiteit. Sindsdien heeft hij nooit meer opgetreden. Over het waarom laat Koos zich nimmer uit. Wel bekend is, dat hij psychologie heeft gestudeerd en in dit vak werkzaam is. Thuis heeft hij een studiootje waar hij in opdracht tracks inspeelt voor muziekproducties, zonder naamsvermelding. Voor goede vriend Eddy Koekkoek maakt hij wat dat betreft een kleine uitzondering.