Grote zwarte rozenkrans met kruis die door alle zusters werd gedragen vanaf de inkleding. De rozenkrans werd gekust bij het omdoen en afleggen, bij het binnenkomen van de kapel, en hij werd in de hand gehouden bij het gaan van de kruisweg en bij de onderrichting van de novicenmeesteres. Als een zuster naar de missie vertrok, kreeg ze het kruis dat aan haar rozenkrans hing, als missiekruis uitgereikt. Voor die gelegenheid moest ze het kruis eerst van haar rozenkrans afhalen om het later weer terug te krijgen.

Gebedssnoer met vijftien tientjes (een serie van tien kralen) en een goudkleurige medaille. Aan de ene zijde van de medaille een afbeelding van een kruisdragende Christus met daar omheen de tekst "Copiosa apud eum redemptio" (bij hem is verlossing in overvloed). Aan de andere zijde van de medaille de afbeelding van een passiekruis met daar omheen de tekst "Passio Christi conforta me" (het lijden van Christus sterke mij). Bij iedere kraal van de tientjes werd het gebed 'Wees gegroet Maria' gebeden. Meestal heeft een rozenkrans slechts vijf tientjes en wordt hij drie keer rond gebeden. Dit exemplaar omvat echter alle vijftien tientjes. Ieder tientje verwijst naar één van de 'Vijftien geheimen van de rozenkrans'.

Rozenkrans bestaande uit snoer met 7 x 7 kralen, afgewisseld met zeven medailles. Op de medailles aan de ene zijde een afbeelding van Maria als Mater dolorosa met de zeven zwaarden door haar hart en aan de keerzijde is steeds een van de zeven smarten van Maria afgebeeld. Aan de staart van de rozenkrans hangt een iets grotere medaille met aan de ene zijde een afbeelding van Maria als Mater dolorosa en aan de keerzijde de doek van de H. Veronica met het gelaat van Christus, daarboven de woorden 'Sainte face de Jésus'. De devotie van de smarten van Maria is wezenlijk onderdeel van de spiritualiteit van de passionistinnen.

Bidsnoer van vijf maal tien kralen met daartussen telkens één kraal. De staart van het snoer bestaat uit drie kralen, een kraal en corpus aan kruis. De rozenkrans kan met behulp van twee ringen aan het koord gehangen worden dat rond de middel over het habijt is bevestigd. De rozenkrans hangt op de rechterheup.

Rozenkrans van vijf tientjes die bij het afleggen van de tijdelijke geloften werd uitgereikt. Volgens het 'Ceremoniale der Liefdezusters van den Heiligen Carolus Borromaeus' uit 1935 ontvingen de zusters bij het afleggen van de tijdelijke geloften een scapulier, een witte borstdoek, een halskruis, een zware sluier, een rozenkrans, een ring en een kroontje. Bij het overhandigen van de rozenkrans sprak de priester het volgende gebed: "De rozenkrans worde aan de linkerzijde van onze beminde zuster gehangen, opdat zij door het godvruchtig verrichten van deze gebeden en de overweging van de heilige geheimen van ons geloof op de voorspraak van de Heilige Maagd Maria met den overvloedigen dauw der hemelsche zegeningen moge overstroomd worden" (vgl. 'Ceremoniale', p. 76). De rozenkransen werden op het habijt gedragen tot ca. 1965. De rozenkransen zijn gemaakt van pitten van de Iarak-boom, die voorkomt op Java. Het vruchtvlees van de pit werd bij batikken gebruikt om de kleurvastheid te bevorderen. Door de opkomst van moderne wasmiddelen zijn de pitten minder gevraagd en de boom zeldzamer geworden. Aanvankelijk waren de kralen van de rozenkrans aan een geschakelde ketting bevestigd; aan de rozenkrans hing een koperen kruisje met corpus en twee medailles (van de Aartsbroederschap van de H. Familie en van de H. Carolus Borromeus, patroon van de congregatie). Een van de twee rozenkranzen is gedragen door zuster Hermandine Schepers, overleden 27 mei 2006. Aan de rozenkrans hing een kruisje. Twee kruisjes zijn aanwezig: de grotere van koper is op een gegeven moment vervangen door de kleinere .

Pater Jac. van Ginneken sj is de stichter van de congregatie.

De rozenkrans hing jarenlang aan een bidstoel in de kapel van het Valentinum te Nijmegen. Het kruis met corpus is aan de achterzijde te openen en bevat een 8-tal relieken.

Pater Slijpen was de opvolger van pater Jac. van Ginneken. Hij begeleidde de Vrouwen van Bethanië in hun proces van lekenbeweging naar officiële bisschoppelijke congregatie en schreef in 1932 de nieuwe regel (bijgestaan door L. de Jonge sj, Thérèsa Huf en Agnes Westermann).

Werden tot 1960 door de zusters gedragen. De koorden werden in het moederhuis gemaakt met een apparaat dat door de timmerman ontworpen was. Aan de rozenkrans zijn twee medaillons bevestigd: een met de beeltenis van de H. Franciscus op de ene en de H. Joseph op de andere zijde, en een medaille met Maria van de wonderdadige medaille. Bij de vernieuwing van de kleding werden de wollen koorden afgeschaft en droegen de zusters op het vernieuwde en aangepast habijt een klein kruisje aan een ketting.

De rozenkrans met witte en zwarte kralen en koperen hangertje met beeltenis H. Maagd Maria, wordt gedragen aan de centuur van het kloosterkleed. De witte kralen is voor de weesgegroeten en de zwarte kralen voor de onzevaders .

Bidsnoer van vijf tientjes werd bij de habijt gedragen. Het heeft een kruis met corpus, twee medailles en een amulet met de beeltenis van Jezus en een doodshoofd [memento mori].

De teller met 15 kralen (5/10) werd "trekkertje" genoemd en gebruikt om verstervingen, goede en foute daden, te tellen. Meestal werd de teller vastgemaakt aan de grote witte onderjurk-zak, te bereiken via een split vooraan in het habijt.

Zwartgekleurde rozenkrans van vijf tientjes (serie van tien kralen).

Blauw koordje met sluiting met congregatiekruisje met daarop een christusmonogram (1). Twee rozenkransen van vijf tientjes, één goudkleurige (2) en één zilverkleurige (3). Eén rozenkrans bevat in het snoer twee bevestigingshaakjes (2). Bij het afleggen van de tijdelijke geloften werd het congregatiekruisje uitgereikt. De grote rozenkrans van vijftien tientjes, die aan het habijt werd bevestigd met haken en ogen, werd in de jaren vijftig van de twintigste eeuw om praktische redenen vervangen door een rozenkrans van vijf tientjes.

De rozenkrans hing aan de rechterkant aan de gordel. Hij werd niet echt gebruikt om de rozenkrans te bidden. Net als het zilveren hart werd ook de rozenkrans rond oudejaar door de zuster van de 'roberie' ingenomen. Hij werd schoongemaakt en opnieuw geregen, opdat er geen slijtage zou zijn, waardoor de rozenkrans zou breken.

Bestaande uit vijf tientjes (serie van tien kralen) van witte kralen met een klein kruisje.

Hiermee worden de zeven vreugden en zeven smarten van Maria herdacht, volgens een franciscaans gebruik. Bijgevoegd zijn nog enkele losse 'kralen' voor de rozenkrans. Het zijn pitten van de boom die op het erf stond van de zusters aan de Gravenstraat, de enige boom in Suriname met deze pitten. 'Wij gebruikten ze voor onze rozenkrans. Hoe langer men ze draagt, hoe mooier ze worden'. Aan de rozenkrans hangt een ovalen medaillon met aan de ene zijde een afbeelding van de H. Franciscus en aan de andere zijde een afbeelding van Maria met het jaartal 1830.

J. Jorna was mede-oprichter en bisschoppelijk bestuurder van de congregatie. Naast het kruis met corpus, hangen er drie medaillons: (1) Ignace de Loyola, (2) Maria, (3) Pius XI.

Het gebedssnoer werd om het middel gedragen en is daarom voorzien van twee bevestigingsringen. De krans bestaat uit vijf tientjes, twee medaillons en een kruis met corpus. Op de medaillons zijn afgebeeld: Jezus (met de tekst: "allerheiligst hart van Jezus, ontferm u onzer"); Jezus, Maria en Jozef (tekst: "Jezus, Maria, Jozef, beschermt onze congregatie"); Franciscus (tekst: "H. vader Franciscus, bid voor ons"); Maria (tekst: "O Maria zonder zonde ontvangen bid voor ons, die onze toevlucht tot u nemen").

Gebedssnoer van vijf tientjes met een kruisje op het eind en twee bevestigingsringen. Deze rozenkrans is gedragen in de Filippijnen. Rozenkransen en kruisjes in de Filippijnen waren van lichter materiaal dan de kransen en kruisjes in Nederland en Indonesië.

Bestaande uit vijf tientjes met twee koperen devotiemedailles. Op de grootste medaille aan de ene zijde een afbeelding van de H. Teresa van Jezus en aan de andere zijde een mannelijke karmeliet. Op de kleinere medaille een afbeelding van een bisschop en aan de andere zijde centraal een gelijkarmig kruis met op beide armen letters. Aan de rand eveneens letters. De rozenkrans is gebruikt door een van de buitenzusters uit Nijmegen (gestorven in 1935). Deze grote rozenkransen werden op de rechterheup gedragen, en zaten bevestigd aan de leren riem. Na 1955 kwamen de houten rozenkransen in gebruik met 6 tientjes.

De rozenkrans heeft zes tientjes en een devotiemedaille. Op de voorzijde van de medaille het karmelitaanse ordewapen gedragen door de H. Theresia en een mannelijke karmeliet. Staand achter het schild de H. Jozef met Kind. Daarboven de tekst: "Constituit eum Dominum Domus suae". Keerzijde: Maria met Kind, staande in de wolken, op de grond knielend een mannelijke heilige. Daarboven de tekst: "Regina decor Carmeli ora pro nobis". De rozenkrans werd gedragen aan de riem, op de rechter heup. In 1968 werd in Hulst het dragen van een rozenkrans op het habijt afgeschaft.

De rozenkrans werd aan het koord om het middel gedragen. In 1954 werd de rozenkrans ingekort tot vijf tientjes. Aan de rozenkrans hing een medaille met afbeeldingen van Franciscus en Antonius, en een medaille met de afbeeldingen van Maria en Josef. Onderdeel van de rozenkrans is een ingelegd kruis van 16 bij 8 cm..

Door de zusters op het habijt gedragen. Wordt met behulp van de twee ringen aan het koord vastgemaakt dat de zusters tevens op hun habijt dragen.