Mevrouw Eggen (1944) is geboren in Oterdumerwarven. Vanaf haar dertiende woonde ze in Oterdum, het dorpje dat met Heveskes en (deels) Weiwerd, vanaf de jaren zestig plaats heeft moeten maken voor industrieterrein nabij Delfzijl, dat nog steeds braak ligt.
In Oterdum en Oterdumerwarven hadden de inwoners de beschikking over alles wat ze nodig hadden. Er was weinig standsverschil in het dorp. De kinderen konden in Oterdum naar school. Als kind speelde mevrouw met anderen vaak op het wad, waar ze wel resten vonden van vergane delen van Oterdum. Ze woonde met veel plezier in het dorp. Ze is opgegroeid bij haar grootouders, omdat moeder overleed bij de geboorte en vader ondergedoken zat
Oterdum, dat tegen de dijk lag, kreeg mede door de Deltawet te maken met dijkverhogingen waarvoor delen van het dorp moesten wijken. Langzamerhand liep het dorp leeg. Mevrouw denkt steeds meer met weemoed terug aan Oterdum, waar nu niets meer van over is en waar industrie zich feitelijk niet heeft gevestigd. Ze woont tegenwoordig in Termunterzijl. Ze heeft veel bijgedragen aan het boek 'Weiwerd, Heveskes, Oterdum. De verdwenen dorpen van de Oosterhoek'.

Interview met Pieter Jacob Doornbos geboren te Oosterwijtwerd op 3 juli 1927. De heer Doornbos groeide op als jongste kind en enige zoon van een gegoede boer op een gemengd bedrijf. Na de lagere school in Oosterwijtwerd en een jaar ULO in Appingedam haalde hij op zijn zeventiende, tegen het eind van de Tweede Wereldoorlog, het HBS diploma. Vervolgens doorliep hij de Hogere Landbouwschool in Groningen. In 1949 moest hij in militaire dienst en werkte o.a. voor prins Bernhard. A.g.v. een ongeval lag hij een half jaar in een militair hospitaal. Hij trouwde in 1955 en vestigde zich als zelfstandig boer. Hij vervulde diverse bestuursfuncties o.a. in landbouworganisaties, het waterschap en het verzekerings- en bankwezen en was jarenlang consul voor de ANWB. Rond 1975 stapte hij over op alleen akkerbouw wegens gebrek aan personeel. De heer Doornbos vertelt over zijn ouders en zijn jeugd in Oosterwijtwerd; het vele handwerk en het gebruik van paarden op de boerderij; het vaste en losse personeel op de boerderij en de organisatie van het werk; de Tweede Wereldoorlog en de bevrijding door de Canadezen; de op de boerderij verbouwde gewassen zoals vlas; zijn militaire diensttijd; de mechanisatie en het wegtrekken van het personeel in de landbouw; zijn (bestuurs)werk voor de ANWB, UNIVE, de Nutsspaarbank en "spuitclub Groningen" (bestrijdingsmiddelen); de reizen / excursies die hij organiseerde naar o.a. Kenia en Canada en het houden van lezingen.

Mevrouw Snitjer is in 1922 geboren in Tweede Exloërmond. Haar vader vervoerde turf per schip door Friesland en Groningen. Dat was geen eenvoudig bestaan. Niettemin is ze zelf ook binnenschipper geworden met haar man. Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft ze met haar man veel verzetswerk verricht, waar ze hoge internationale onderscheidingen voor heeft ontvangen. Ze vond de oorlog een afschuwelijke tijd.
Na de oorlog heeft ze met haar man een rondvaartbedrijf in Groningen opgezet dat later is overgenomen door Kool. Ook hebben ze een vrachtschip omgebouwd tot vakantieschip waarmee ze met succes op de Friese meren en de Wadden hebben gevaren. Haar man, Harm Snitjer, heeft zijn leven opgeschreven in het boek ‘Biografie van een binnenschipper’.

Interview met de heer Henny Zwart uit Zoutkamp. De heer Zwart is visser geweest en vertelt over zijn werk en leven bij de vissershaven in Zoutkamp. Op zijn veertiende begon hij met vissen bij zijn vader op de boot (een omgebouwd pleziervaartuig). Later viste hij met een eigen kotter op garnalen, sardien en tong. Aan de orde komen onder meer: de vistechnieken (kor en kuilnetten); de plekken waar gevist werd op de Waddenzee en Noordzee; de verschillende soorten vis waar op gevist werd; de verwerking van de vangsten; de verdiensten en werkomstandigheden; de veranderingen in de visserij (afsluiting Lauwerszee, vooruitgang op technisch gebied, de gewijzigde visstand); de bouw en karakteristieken van zijn vissersboot; de coöperatie van de vissers uit Zoutkamp; visserswoningen; Zoutkamper vissersfamilies; de vangst van zeemijnen. Ook vertelt de heer Zwart over het leugenbankje en in het bijbehorend gebouwtje geeft hij tekst en uitleg bij enkele historische foto's. In de haven vertelt hij over de activiteiten, indeling en bedrijvigheid op deze plek in vroeger tijden (o.a. tanen van netten).