Genoemd naar Simon Pieter Ernst, geboren op 2 augustus 1744 te Aubel (B) en overleden te Herzogenrath op 11 december 1817. Hij trad in 1763 in bij de Augustijner kanunniken van de abdij Rolduc, fungeerde er als bibliothecaris en archivaris. Vanaf 1774 doceerde hij tevens als lector theologie en exegese aan jonge kanunniken. In 1787 werd hij pastoor van de naburige parochie Afden. Zijn hoofdinteresse ging uit naar geschiedenis. Hij is schrijver van de Histoire du Limbourg, de geschiedenis van het hertogdom Limburg en het Land van 's-Hertogenrade. Toen de abdij in 1796 tijdens de Franse Tijd werd opgeheven, zorgde Ernst dat de veertig kanunniken met hun 'bons de retraite' de goederen terugkochten. De abdij en het omringend land kwamen op naam van Ernst en zes confraters (waaronder pastoor Geich van Kerkrade en pastoor Turck van Herzogenrath), die op elkaar legateerden. Land en gebouwen gingen in 1817 naar het bisdom Luik om er een klein-seminarie te stichten, hetgeen in 1831 gebeurde. Aan kanunnik Ernst is het te danken dat het abdijcomplex behouden is gebleven en de bakermat werd van een onderwijsinstituut en het huidige centrum Rolduc. Het pad werd eind 18de eeuw aangelegd als steenweg naar de abdij Rolduc; het pad is als rijksmonument gekwalificeerd.