Louis Bremmers, weduwnaar van Catherine Slabbers, wonende te Asenray een gehucht behorende tot de gemeente Maasniel, heeft zijn testament en laatste wil opgegeven aan de notaris die op 11 juli 1810 te Roermond deze eigenhandig heeft opgeschreven. Geoordeeld naar het gesprek met de erflater is deze - volgens notaris en getuigen - in goede gezondheid, en heeft hij een goed gehoor, oordeelsvermogen en geheugen. De laatste wil luidt: “Ik beveel mijn ziel aan God aan, ik wil dat mijn lichaam wordt begraven zonder pracht en praal en laat regeling van mijn uitvaart over aan de erfgenamen, waarbij de kosten ten hunne laste komen. Ik schenk en laat na aan mijn dochter Jeanne Bremmers, gehuwd met Mathieu Peeters, boer, ook wonende te Asenray, al mijn roerende goederen van welke aard die ook zijn mogen, aangetroffen na mijn overlijden, plus de oogst van al hetgeen is gezaaid op de gronden die ik in eigendom of pacht zal hebben op de dag van mijn overlijden. Zij ontvangt dit vanwege de goede diensten die ik van haar en haar echtgenoot heb ontvangen en in de toekomst zal krijgen. Genoemde dochter Jeanne moet elk van mijn kinderen Daniel, Leonard, Jean en Guillaume Bremmers een bedrag van 100 franc te geven, waarbij voor de 2 laatsten geldt omdat zij reeds zijn overleden, dat hun kinderen in hun plaats komen. Bedragen zullen alleen opeisbaar zijn tot 4 jaar na mijn dood, waarbij dan een jaarlijkse rente van 4% zal gelden tot die kinderen meerderjarig zullen zijn. Ik herroep hierbij alle testamenten of codicillen die ik eerder gemaakt zou hebben en bevestig hierbij dat dit mijn laatste wil is.” Getuigen waren: Jean Raemaekers, schrijnwerker, Jean Antoine Thissen, slotenmaker, Jean Op de Graaf [ondertek.: Opdegraef], schoenmaker, en Joseph Nicolas Weyckmans [ ondertek.: Weickmans], goudsmid. Het testament is aan de testateur voorgelezen en hij heeft verklaard dat de inhoud met zijn laatste wil overeenstemt. Desgevraagd heeft hij aangegeven te kunnen ondertekenen noch schrijven.