De Afsluitdijk. Deze foto: Stort voorwand kleppenhuis.
Eerste pompgemaal Den Oever: de voorwand van het gemaal wordt gestort. 14 vrachtwagens (ladingen) waren nodig om de ca. 120 m3 beton voor deze wand aan te voeren.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor

Aanleg Afsluitdijk. Onbekend. De Afsluitdijk is de waterkering tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer afsluit van de Waddenzee. Hieraan ontleent de dam zijn naam. De Afsluitdijk is belangrijk om Nederland tegen overstromingen te beschermen. De dijk is een onderdeel van de Zuiderzeewerken. In 1927 werd begonnen met de aanleg. In 1932 werd het laatste sluitgat, de Vlieter, gesloten. Een jaar later werd de dijk opengesteld voor het wegverkeer. Aan beide kanten van de Afsluitdijk liggen sluizen voor de scheepvaart en spuisluizen, de Stevinsluizen en bij Friesland liggen de Lorentzsluizen. De hele dijk is 32, 5 km lang.
Uit een fotoalbum van Pieter Wit, Waterstaatkunfig Hoofdambtenaar en betrokken bij de totstandkoming van de Afsluitdijk.

De Afsluitdijk. Deze foto: Bouwen op het dak van de afvoerkokers. Eerste pompgemaal Den Oever: Het dak van de afvoerkokers zit erop, hiervoor is 100 m3 beton gebruikt en 17.5 ton wapening (staal) verwerkt.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In

Op deze foto: Steenzetters.
De Afsluitdijk is de waterkering tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer afsluit van de Waddenzee. Hieraan ontleent de dam zijn naam. De Afsluitdijk is belangrijk om Nederland tegen overstromingen te beschermen. De dijk is een onderdeel van de Zuiderzeewerken. In 1927 werd begonnen met de aanleg. In 1932 werd het laatste sluitgat, de Vlieter, gesloten. Een jaar later werd de dijk opengesteld voor het wegverkeer. Aan beide kanten van de Afsluitdijk liggen sluizen voor de scheepvaart en spuisluizen, de Stevinsluizen en bij Friesland liggen de Lorentzsluizen. De hele dijk is 32, 5 km lang.
Uit een fotoalbum van Pieter Wit, Waterstaatkunfig Hoofdambtenaar en betrokken bij de totstandkoming van de Afsluitdijk.

De Afsluitdijk. Deze foto: Defensiebalken.
De sloop van de defensiebalken van het spuicomplex bij Den Oever.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In den Oever is dit niet nodig, omdat het spuicomplex daar op een stalen fundering is gebouwd.

De Afsluitdijk. Deze foto: Renovatie schutsluis Den Oever; met kranen worden de zogenaamde droogzetvoorzieningen op zijn plaats gehesen met een 450 tons kraan. Het doorzetschot weegt 35 ton. Het schot van het buitenhoofd heeft een breed van 14 meter en een hoogte van 9, 5 meter. Deze voorzieningen vervangen tijdelijk de hoogwaterkerende functie van de 12 sluisdeuren. De deuren zijn daarna afgekoppeld, uit de sluis gehesen en op transport gezet om op een externe locatie gerenoveerd te worden. Aansluitend is de schutsluis leeggepompt en kan onderhoud aan het beton uitgevoerd worden.
De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg

De Afsluitdijk. Deze foto: Er worden in totaal maar liefst 75.000 betonblokken, zogenaamde Levvel-blocs, tegen de onderkant van het talud van de dijk geplaatst. De blokken wegen 6.500 kg per stuk en komen dagelijks met 100 tegelijk uit de fabriek. Vanaf daar worden ze per schip naar de dijk gebracht.
Op de bovenkant van het talud worden nog eens over 700.000 m² kleinere betonblokken geplaatst, Quattroblocks van 1.800 kg, op een ondergrond van zand en breuksteen. Het plaatsen van de betonnen bekleding vraagt om specialistisch materieel, daarom heeft van Oord speciaal voor dit werk twee kranen ontworpen. De Titaan plaatst de Levvel-blocs en de Ballerina plaatst de Quattroblocks. Speciaal voor het plaatsen van de Quattroblocks is de Ballerina (hier op de foto) ontwikkeld. Het is een imposant apparaat. Het is een onderstel van 120.000 kg waarop een plateau is gemaakt. Daarop is het bovenstel van een graafmachine neergezet. De kraan is uitgerust met een klem, waarmee de Quattroblocks worden geplaatst. De Ballerina beweegt zich evenwijdig aan het steile talud voort op rupsbanden van 3, 5 m lang, om zo de stabiliteit te garanderen. Hij heeft een bereik van 19 m rondom.

De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden

Aanleg Afsluitdijk. Onbekend. De Afsluitdijk is de waterkering tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer afsluit van de Waddenzee. Hieraan ontleent de dam zijn naam. De Afsluitdijk is belangrijk om Nederland tegen overstromingen te beschermen. De dijk is een onderdeel van de Zuiderzeewerken. In 1927 werd begonnen met de aanleg. In 1932 werd het laatste sluitgat, de Vlieter, gesloten. Een jaar later werd de dijk opengesteld voor het wegverkeer. Aan beide kanten van de Afsluitdijk liggen sluizen voor de scheepvaart en spuisluizen, de Stevinsluizen en bij Friesland liggen de Lorentzsluizen. De hele dijk is 32, 5 km lang.
Uit een fotoalbum van Pieter Wit, Waterstaatkunfig Hoofdambtenaar en betrokken bij de totstandkoming van de Afsluitdijk.

De Afsluitdijk. Deze foto: Stort voorwand kleppenhuis.
Eerste pompgemaal Den Oever: de voorwand van het gemaal wordt gestort. 14 vrachtwagens (ladingen) waren nodig om de ca. 120 m3 beton voor deze wand aan te voeren.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor

Op deze foto: Diverse werkzaamheden.
De Afsluitdijk is de waterkering tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer afsluit van de Waddenzee. Hieraan ontleent de dam zijn naam. De Afsluitdijk is belangrijk om Nederland tegen overstromingen te beschermen. De dijk is een onderdeel van de Zuiderzeewerken. In 1927 werd begonnen met de aanleg. In 1932 werd het laatste sluitgat, de Vlieter, gesloten. Een jaar later werd de dijk opengesteld voor het wegverkeer. Aan beide kanten van de Afsluitdijk liggen sluizen voor de scheepvaart en spuisluizen, de Stevinsluizen en bij Friesland liggen de Lorentzsluizen. De hele dijk is 32, 5 km lang.
Uit een fotoalbum van Pieter Wit, Waterstaatkunfig Hoofdambtenaar en betrokken bij de totstandkoming van de Afsluitdijk.

De Afsluitdijk. Deze foto: Kazemattenmuseum.
Coupure Vismigratie Rivier; aan de kant van het IJsselmeer ligt het Kazemattenmuseum.

Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In den Oever is dit niet nodig, omdat het spuicomplex daar op een stalen

De Afsluitdijk. Deze foto: Bouwen op het dak van de afvoerkokers. Eerste pompgemaal Den Oever: Het dak van de afvoerkokers zit erop, hiervoor is 100 m3 beton gebruikt en 17.5 ton wapening (staal) verwerkt.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In

Aanleg Afsluitdijk. Schade. De Afsluitdijk is de waterkering tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer afsluit van de Waddenzee. Hieraan ontleent de dam zijn naam. De Afsluitdijk is belangrijk om Nederland tegen overstromingen te beschermen. De dijk is een onderdeel van de Zuiderzeewerken. In 1927 werd begonnen met de aanleg. In 1932 werd het laatste sluitgat, de Vlieter, gesloten. Een jaar later werd de dijk opengesteld voor het wegverkeer. Aan beide kanten van de Afsluitdijk liggen sluizen voor de scheepvaart en spuisluizen, de Stevinsluizen en bij Friesland liggen de Lorentzsluizen. De hele dijk is 32, 5 km lang.
Uit een fotoalbum van Pieter Wit, Waterstaatkunfig Hoofdambtenaar en betrokken bij de totstandkoming van de Afsluitdijk.

De Afsluitdijk. Deze foto: Defensiebalken.
De sloop van de defensiebalken van het spuicomplex bij Den Oever.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In den Oever is dit niet nodig, omdat het spuicomplex daar op een stalen fundering is gebouwd.

Op deze foto: Diverse werkzaamheden.
De Afsluitdijk is de waterkering tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer afsluit van de Waddenzee. Hieraan ontleent de dam zijn naam. De Afsluitdijk is belangrijk om Nederland tegen overstromingen te beschermen. De dijk is een onderdeel van de Zuiderzeewerken. In 1927 werd begonnen met de aanleg. In 1932 werd het laatste sluitgat, de Vlieter, gesloten. Een jaar later werd de dijk opengesteld voor het wegverkeer. Aan beide kanten van de Afsluitdijk liggen sluizen voor de scheepvaart en spuisluizen, de Stevinsluizen en bij Friesland liggen de Lorentzsluizen. De hele dijk is 32, 5 km lang.
Uit een fotoalbum van Pieter Wit, Waterstaatkunfig Hoofdambtenaar en betrokken bij de totstandkoming van de Afsluitdijk.

De Afsluitdijk. Deze foto: Renovatie schutsluis Den Oever; met kranen worden de zogenaamde droogzetvoorzieningen op zijn plaats gehesen met een 450 tons kraan. Het doorzetschot weegt 35 ton. Het schot van het buitenhoofd heeft een breed van 14 meter en een hoogte van 9, 5 meter. Deze voorzieningen vervangen tijdelijk de hoogwaterkerende functie van de 12 sluisdeuren. De deuren zijn daarna afgekoppeld, uit de sluis gehesen en op transport gezet om op een externe locatie gerenoveerd te worden. Aansluitend is de schutsluis leeggepompt en kan onderhoud aan het beton uitgevoerd worden.
De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg

De Afsluitdijk. Deze foto: Er worden in totaal maar liefst 75.000 betonblokken, zogenaamde Levvel-blocs, tegen de onderkant van het talud van de dijk geplaatst. De blokken wegen 6.500 kg per stuk en komen dagelijks met 100 tegelijk uit de fabriek. Vanaf daar worden ze per schip naar de dijk gebracht.
Op de bovenkant van het talud worden nog eens over 700.000 m² kleinere betonblokken geplaatst, Quattroblocks van 1.800 kg, op een ondergrond van zand en breuksteen. Het plaatsen van de betonnen bekleding vraagt om specialistisch materieel, daarom heeft van Oord speciaal voor dit werk twee kranen ontworpen. De Titaan plaatst de Levvel-blocs en de Ballerina plaatst de Quattroblocks. Speciaal voor het plaatsen van de Quattroblocks is de Ballerina (hier op de foto) ontwikkeld. Het is een imposant apparaat. Het is een onderstel van 120.000 kg waarop een plateau is gemaakt. Daarop is het bovenstel van een graafmachine neergezet. De kraan is uitgerust met een klem, waarmee de Quattroblocks worden geplaatst. De Ballerina beweegt zich evenwijdig aan het steile talud voort op rupsbanden van 3, 5 m lang, om zo de stabiliteit te garanderen. Hij heeft een bereik van 19 m rondom.

De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden

De Afsluitdijk. Deze foto: Stort voorwand kleppenhuis.
Eerste pompgemaal Den Oever: de voorwand van het gemaal wordt gestort. 14 vrachtwagens (ladingen) waren nodig om de ca. 120 m3 beton voor deze wand aan te voeren.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor

Aanleg Afsluitdijk. Onbekend. De Afsluitdijk is de waterkering tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer afsluit van de Waddenzee. Hieraan ontleent de dam zijn naam. De Afsluitdijk is belangrijk om Nederland tegen overstromingen te beschermen. De dijk is een onderdeel van de Zuiderzeewerken. In 1927 werd begonnen met de aanleg. In 1932 werd het laatste sluitgat, de Vlieter, gesloten. Een jaar later werd de dijk opengesteld voor het wegverkeer. Aan beide kanten van de Afsluitdijk liggen sluizen voor de scheepvaart en spuisluizen, de Stevinsluizen en bij Friesland liggen de Lorentzsluizen. De hele dijk is 32, 5 km lang.
Uit een fotoalbum van Pieter Wit, Waterstaatkunfig Hoofdambtenaar en betrokken bij de totstandkoming van de Afsluitdijk.

De Afsluitdijk. Deze foto: Tachymeter. Om de bewegingen die het gevolg zijn van bijvoorbeeld eb en vloed te meten zijn zogeheten tachymeters geplaatst. Deze apparaten zenden een laserstraal uit naar een spiegel diehet laserlicht ook weer terugkaatst. De spiegels staan op vaste punten in de omgeving en op de te meten punten van de spuisluizen. Daardoor is het mogelijk de verplaatsingen van het sluizencomplex heel nauwkeurig in kaart te brengen.

Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de

De Afsluitdijk. Deze foto: Bouwen op het dak van de afvoerkokers. Eerste pompgemaal Den Oever: Het dak van de afvoerkokers zit erop, hiervoor is 100 m3 beton gebruikt en 17.5 ton wapening (staal) verwerkt.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In

Op deze foto: Diverse werkzaamheden.
De Afsluitdijk is de waterkering tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer afsluit van de Waddenzee. Hieraan ontleent de dam zijn naam. De Afsluitdijk is belangrijk om Nederland tegen overstromingen te beschermen. De dijk is een onderdeel van de Zuiderzeewerken. In 1927 werd begonnen met de aanleg. In 1932 werd het laatste sluitgat, de Vlieter, gesloten. Een jaar later werd de dijk opengesteld voor het wegverkeer. Aan beide kanten van de Afsluitdijk liggen sluizen voor de scheepvaart en spuisluizen, de Stevinsluizen en bij Friesland liggen de Lorentzsluizen. De hele dijk is 32, 5 km lang.
Uit een fotoalbum van Pieter Wit, Waterstaatkunfig Hoofdambtenaar en betrokken bij de totstandkoming van de Afsluitdijk.

De Afsluitdijk. Deze foto: Renovatie bestaand spuicomplex. Stort onderwaterbeton voor nieuwe bodembescherming Den Oever.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In den Oever is dit niet nodig, omdat het spuicomplex daar op een stalen fundering is

Aanleg Afsluitdijk. Onbekend. De Afsluitdijk is de waterkering tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer afsluit van de Waddenzee. Hieraan ontleent de dam zijn naam. De Afsluitdijk is belangrijk om Nederland tegen overstromingen te beschermen. De dijk is een onderdeel van de Zuiderzeewerken. In 1927 werd begonnen met de aanleg. In 1932 werd het laatste sluitgat, de Vlieter, gesloten. Een jaar later werd de dijk opengesteld voor het wegverkeer. Aan beide kanten van de Afsluitdijk liggen sluizen voor de scheepvaart en spuisluizen, de Stevinsluizen en bij Friesland liggen de Lorentzsluizen. De hele dijk is 32, 5 km lang.
Uit een fotoalbum van Pieter Wit, Waterstaatkunfig Hoofdambtenaar en betrokken bij de totstandkoming van de Afsluitdijk.

De Afsluitdijk. Deze foto: Renovatie schutsluis Den Oever; met kranen worden de zogenaamde droogzetvoorzieningen op zijn plaats gehesen met een 450 tons kraan. Het doorzetschot weegt 35 ton. Het schot van het buitenhoofd heeft een breed van 14 meter en een hoogte van 9, 5 meter. Deze voorzieningen vervangen tijdelijk de hoogwaterkerende functie van de 12 sluisdeuren. De deuren zijn daarna afgekoppeld, uit de sluis gehesen en op transport gezet om op een externe locatie gerenoveerd te worden. Aansluitend is de schutsluis leeggepompt en kan onderhoud aan het beton uitgevoerd worden.
De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg