Mijn Studiezaal (inloggen)
Artikelen ( Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach )
Artikelen Collectie artikelen
ONTMANTELING VALKENIER : Familie Otermans: ‘Het waren 54 mooie jaren’
Datering:
2022
Titel:
ONTMANTELING VALKENIER : Familie Otermans: ‘Het waren 54 mooie jaren’
Auteur:
René Willems
Foto's door:
Peter Schols
Titel tijdschrift:
De Limburger
Afleveringsnummer:
De Limburger, 9/2/2022
Samenvatting:
Met foto: Hub, Nancy en Albert Otermans (v.l.n.r.) op de Valkenier, met rechts directeur Jeffrey Driessen
De ontmanteling van de Valkenier is begonnen. De familie Otermans was drie generaties lang eigenaar van het pretpark in Valkenburg. Het is goed zo. Maar het doet ook best wel een beetje pijn.
De overkapping van de paardenbaan is al weg. De attractie zelf verhuist naar het Sprookjesbos in Valkenburg. De glijbanen zijn verkocht aan een pretpark in Irak. „Het gaat echt de hele wereld over”, zegt Albert Otermans. „Je komt straks overal stukjes van de Valkenier tegen. Een gekke gedachte, eigenlijk.”
Vorig jaar hebben de broers Albert (67) en Hub (62) Otermans besloten om de Valkenier te verkopen. Ze liepen al een tijdje rond met die gedachte, geeft Hub toe: „We zijn omringd door woningen. Dat geeft alleen maar problemen.” Na de watersnood van vorig jaar hebben ze de knoop doorgehakt. De grond is verkocht aan projectontwikkelaar Grouwels Daelmans.
De attracties van de Valkenier worden verkocht en krijgen elders een tweede leven. Deze week is gestart met het afbreken. Albert is nog elke ochtend om acht uur present om de werklui op weg te helpen. Het doet hem ogenschijnlijk niet veel: „Het is mooi geweest.” Maar diep van binnen emotioneert het hem, geeft hij toe: „Het is een dubbel gevoel.”
De laatste jaren regende het klachten van buren die last hadden van schreeuwende kinderen in de achtbaan. Hub Otermans
De broers Otermans zijn opgegroeid in de Valkenier, dat in 1934 is gebouwd door hun opa Jan. „De zwembaden zijn destijds nog met de hand uitgegraven door mensen van de mijnen”, vertelt Hub. „Het waren er twee, één voor de mannen en één voor de vrouwen. Dat hoorde zo, vond de pastoor. Maar daar maakte oma al snel een einde aan: ‘In de kerk ben jij de baas’, zei ze, ‘hier beslis ik’.”
De ontmanteling van de Valkenier is begonnen. De familie Otermans was drie generaties lang eigenaar van het pretpark in Valkenburg. Het is goed zo. Maar het doet ook best wel een beetje pijn.
De overkapping van de paardenbaan is al weg. De attractie zelf verhuist naar het Sprookjesbos in Valkenburg. De glijbanen zijn verkocht aan een pretpark in Irak. „Het gaat echt de hele wereld over”, zegt Albert Otermans. „Je komt straks overal stukjes van de Valkenier tegen. Een gekke gedachte, eigenlijk.”
Vorig jaar hebben de broers Albert (67) en Hub (62) Otermans besloten om de Valkenier te verkopen. Ze liepen al een tijdje rond met die gedachte, geeft Hub toe: „We zijn omringd door woningen. Dat geeft alleen maar problemen.” Na de watersnood van vorig jaar hebben ze de knoop doorgehakt. De grond is verkocht aan projectontwikkelaar Grouwels Daelmans.
De attracties van de Valkenier worden verkocht en krijgen elders een tweede leven. Deze week is gestart met het afbreken. Albert is nog elke ochtend om acht uur present om de werklui op weg te helpen. Het doet hem ogenschijnlijk niet veel: „Het is mooi geweest.” Maar diep van binnen emotioneert het hem, geeft hij toe: „Het is een dubbel gevoel.”
De laatste jaren regende het klachten van buren die last hadden van schreeuwende kinderen in de achtbaan. Hub Otermans
De broers Otermans zijn opgegroeid in de Valkenier, dat in 1934 is gebouwd door hun opa Jan. „De zwembaden zijn destijds nog met de hand uitgegraven door mensen van de mijnen”, vertelt Hub. „Het waren er twee, één voor de mannen en één voor de vrouwen. Dat hoorde zo, vond de pastoor. Maar daar maakte oma al snel een einde aan: ‘In de kerk ben jij de baas’, zei ze, ‘hier beslis ik’.”
Samenvatting2:
Albert en Hub werden al jong aan het werk gezet in het pretpark. Albert kreeg er op zijn 13de een baantje: „Ik wilde niet meer naar school. Prima, zei pa, dan ga je maar papier rapen in het park. Later promoveerde ik naar de minicars; mocht ik de hele dag guldens wisselen...” Hub moest ’s ochtends vroeg de straat vegen. „Met zo’n heksenbezem”, weet hij nog goed.
Briefje
In de jaren tachtig namen de twee broers heb bedrijf over. „We zijn de boel meteen wat gaan moderniseren”, vertelt Albert. „Met hier en daar wat meer groen.” Hun vader hield alles nauwlettend in de gaten. Hub: „Niets ontging hem. Als een vlag niet recht hing, vond je ’s morgens een briefje op je bureau: ‘Hang die vlag goed’.” Maar ook buiten de hekken van de Valkenier is de wereld veranderd. Rond het pretpark zijn nieuwe woningen gebouwd. „Pa heeft nog geprotesteerd tegen de bouw van de flat naast ons”, zegt Hub. „‘Daar komen problemen van’, waarschuwde hij. En inderdaad. De laatste jaren regende het klachten van buren die last hadden van schreeuwende kinderen in de achtbaan.” Op zich heeft Albert daar begrip voor, benadrukt hij. Maar voor hem is het wel een signaal geweest dat het tijdperk van de Valkenier voorbij is: „Als ondernemer moet je kunnen ondernemen. Als dat niet meer gaat, kun je beter stoppen. Bouw hier lekker woningen. Daar is grote behoefte aan, ook in Valkenburg, en dan heeft niemand meer last van ons.” Dochter Nancy heeft het nog even geprobeerd, en sinds twee jaar is Jeffrey Driessen directeur van de Valkenier. Maar ook zij moeten vaststellen dat het pretpark geen toekomst meer heeft. „Ik was net begonnen toen de coronacrisis uitbrak”, vertelt Jeffrey. „De overstromingen van vorig jaar waren de genadeklap.” Hij heeft inmiddels gesolliciteerd bij een ander toeristisch bedrijf.
Briefje
In de jaren tachtig namen de twee broers heb bedrijf over. „We zijn de boel meteen wat gaan moderniseren”, vertelt Albert. „Met hier en daar wat meer groen.” Hun vader hield alles nauwlettend in de gaten. Hub: „Niets ontging hem. Als een vlag niet recht hing, vond je ’s morgens een briefje op je bureau: ‘Hang die vlag goed’.” Maar ook buiten de hekken van de Valkenier is de wereld veranderd. Rond het pretpark zijn nieuwe woningen gebouwd. „Pa heeft nog geprotesteerd tegen de bouw van de flat naast ons”, zegt Hub. „‘Daar komen problemen van’, waarschuwde hij. En inderdaad. De laatste jaren regende het klachten van buren die last hadden van schreeuwende kinderen in de achtbaan.” Op zich heeft Albert daar begrip voor, benadrukt hij. Maar voor hem is het wel een signaal geweest dat het tijdperk van de Valkenier voorbij is: „Als ondernemer moet je kunnen ondernemen. Als dat niet meer gaat, kun je beter stoppen. Bouw hier lekker woningen. Daar is grote behoefte aan, ook in Valkenburg, en dan heeft niemand meer last van ons.” Dochter Nancy heeft het nog even geprobeerd, en sinds twee jaar is Jeffrey Driessen directeur van de Valkenier. Maar ook zij moeten vaststellen dat het pretpark geen toekomst meer heeft. „Ik was net begonnen toen de coronacrisis uitbrak”, vertelt Jeffrey. „De overstromingen van vorig jaar waren de genadeklap.” Hij heeft inmiddels gesolliciteerd bij een ander toeristisch bedrijf.
Samenvatting3:
Herinnering
Met elke attractie die in de Valkenier wordt afgebroken, verdwijnt een stukje geschiedenis. Het zij zo, zegt Albert, schouderophalend. Hij kijkt rond of ergens iets hangt wat hij mee naar huis kan nemen. Een bordje met de naam van de Valkenier erop, bijvoorbeeld. Als herinnering: „Het waren toch 54 jaren”, mijmert hij. „54 mooie jaren...”
Met elke attractie die in de Valkenier wordt afgebroken, verdwijnt een stukje geschiedenis. Het zij zo, zegt Albert, schouderophalend. Hij kijkt rond of ergens iets hangt wat hij mee naar huis kan nemen. Een bordje met de naam van de Valkenier erop, bijvoorbeeld. Als herinnering: „Het waren toch 54 jaren”, mijmert hij. „54 mooie jaren...”
Trefwoorden:
Geografische namen:
Organisatie: Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach
laatste wijziging 15-11-2024
