In 1848 verrast de Maastrichtenaar Alexander Schaepkens de kleine groep historici in Limburg met de publicatie van een oude akte, die uit Luik afkomstig is en dateert uit het jaar 1096.
Hij publiceert een drietal afschriften van oude oorkonden. Ze zijn afkomstig van de originele akte, maar waar die vandaan komen is niet duidelijk. Een van de drie oorkonden is die van Bisschop Otbert. Ze is opgesteld in het Latijn en de vertaling is geen gemakkelijke opgave. Uit enkele vertalingen en samenvattingen die in de loop van de tijden desondanks zijn gepubliceerd, is het mogelijk de inhoud van de akte in het kort te beschrijven.
Zekere ridder Boso van Bra (een plaats in de Belgische Ardennen, 15 kilometer ten westen van Vielsalm) is in bezit van een klein prediolum (een buitentje) in Houthem. In de akte staat: "apud Houlten ante Falcombere": bij Houlten voor Falcombere.
Daar hij in financiële moeilijkheden is geraakt, heeft hij het perceel voor 50 zilvermarken verpand aan het kapittel van Onze Lieve Vrouw te Maastricht. Maar aan deze pandovereenkomst is een interessante conditie verbonden: Gozewijn van Heinsberg zal te allen tijde het recht hebben om - wanneer Boso bijvoorbeeld zal overlijden of aan het einde van de lopende verpanding niet zal kunnen betalen - deze verpanding van het domein af te lossen (af te betalen) om het vervolgens als zijn eigendom te verwerven.
De akte is uitgevaardigd door Bisschop Otbert van Luik. Hij heeft een schuld aan Gozewijn van Heinsberg, want in dat jaar heeft hij het Kasteel Bouillon aangekocht. Hij herinnert aan het vertrek van Hertog Godfried van Bouillon naar het Heilige Land. De kruisvaarder heeft voordien aan de bisschop zijn kasteel verkocht, vermoedelijk om zijn tocht naar Jeruzalem te bekostigen. Otbert heeft dat kasteel kennelijk niet volledig betaald, want hij moet nog dit jaar 50 zilvermarken aflossen. Echter, hij beschikt over onvoldoende contant geld en nu gaat de bisschop als volgt te werk.