Anna van Eysinga (1594-1655) stichtte, ter nagedachtenis van haar tweede echtgenoot Philip van Boshuisen, Grietman van Het Bildt, in diens sterfjaar 1652 het naar hem enoemde hofje aan het Jacobijner Kerkhof te Leeuwarden. Dit gasthuis bevatte, rond een binnenhof: een portierswoning, een zgn. voogdenkamer en 18 woningen. De laatste zijn later (18e eeuw?) verdeeld in Lycklama- (west-) en Haersoltekant (oostzijde), elk bestaande uit 9 woninkjes. Men betrad (en betreedt) het hofje door een dubbele poort met aan weerszijden in de buitenmuur het opschrift: "Het geen hier staet uijt nijt oft haet doch niet beschouwt - tot armoedts hulp en weduws troost is het gehoudt". In het Gasthuis werd inderdaad aan onbemiddelde oude vrouwen vrije woning verschaft, waarbij zij tevens een toelage aan turf ontvingen en (aanvankelijk slechts de bewoonsters der Lycklama-kant) enig geld. Dit alles werd bekostigd uit de opbrengst van de bezittingen der beide kanten, o.a. te Achlum ("Haersolteleen"), Dongjum ("Eysingaleen"), Dronrijp ("Douwe Pybesleen").

Het recht van begeving der kamers heeft de kinderloze Anna van Eysinga waarschijnlijk nagelaten aan de kinderen van Sjuck van Burmania, neef van haar eerste echtgenoot Hero van Burmania. Vandaar is het gekomen aan twee takken nakomelingen, de Lycklama's à Nijeholt en de Van Haersoltes, die elk +/- de helft der kamers begeven. Het dagelijks beheer was c. 1850 opgedragen aan een beheerder of bestuurder, sinds 1888 bijgestaan door twee commissarissen; op de dagelijkse gang van zaken in het hofje werd toegezien door de portier. Het gasthuis, in 1970, 1971 gerestaureerd, waarbij van twee woningen telkens één werd gemaakt en moderne voorzieningen werden aangebracht, wordt nog steeds bewoond. Het archief van het Gasthuis (c. 3/4 strekkende meter) werd c. 1975 naar het Gemeentearchief overgebracht. De beschrijving der stukken geschiedde nog bijna geheel door Jhr. H.J. van Lennep en het geheel werd summier door mij bewerkt.

maart 1979. P.R. D.