De Hemrikpolder (of Hemrikspolder) is een ten oosten van Huizum gelegen polder, tegenwoordig als industriegebied De Hemrik in gebruik. Begrenzingen zijn de spoorlijn Leeuwarden - Groningen aan de noordkant, aan de oostkant het Alddiel, aan de zuidkant het Woudmansdiep en in het westen de Tynje en de Wide Greuns.
Tot 1944 behoorde de polder tot de gemeente Leeuwarderadeel; daarna tot de gemeente Leeuwarden.
In 1830 wordt het uitermate drassige gebied, nadat er een watermolen is geplaatst, ingepolderd. Die spinnekopmolen met scheprad stond daarvoor bij Wargea en stamt uit 1804.
Tot de ingelanden van de nieuwe polder behoren vanaf het begin af aan naast de Ned. Herv. Kerk van Huizum en het St. Anthony Gasthuis in Leeuwarden, ook een aantal particuliere grondbezitters.

Pas 100 jaar later, In 1931 wordt het aantal ingelanden uitgebreid met de andere eigenaren van percelen in de polder. Tot dan toe werden die percelen tegen maalgeld bemalen.

In 1948 wordt de bemaling overgenomen door een elektrisch gemaal, waarna de molen in 1952 verplaatst wordt naar een plek achter de boerderij “Wielzicht” bij de Grote Wielen.
In 1966 worden de omringende dijken verhoogd, waardoor de polder voor het eerst het gehele jaar droog blijft. In de loop van de voorgaande jaren heeft de gemeente Leeuwarden vele ingelanden uitgekocht, waardoor er naast de gemeente in maart 1969 nog slechts twee ingelanden zijn overgebleven, die in het volgende jaar hun percelen ook aan de gemeente overdragen.

Op 1 april 1970 wordt de laatste vergadering van de Ingelanden in het 140-jarig bestaan van de polder gehouden en worden de bescheiden en het archief van waterschap “De Hemrikpolder” aan het Grondbedrijf van de gemeente Leeuwarden overhandigd.

Het is niet duidelijk wanneer het archief in het HCL terecht gekomen is. Het lijkt niet geheel volledig.