De Gemeenschappelijke Doornse Ziekentroostactie is rond 1939 ontstaan. Aanzet hiertoe gaf een groep kinderen van verschillende leeftijden die in een zaaltje aan de Acacialaan wekelijks bijeen kwamen voor evangelisatie, zondagsschool en ontspanning. Tijdens deze bijeenkomsten werd veel gezongen en op een gegeven moment is het idee geopperd bij een ziek familielid of bij oudere zieken te gaan zingen. Met twaalf personen startte het werkcomité. Dit sloeg zo aan dat besloten is bij mensen waar was gezongen ook in de Kerstnacht te gaan zingen. Initiatiefnemer hiervoor was dhr. G.P. de Jong. De groep groeide, er kwamen ouderen bij en met zo’n veertig personen, begeleid door dhr. Kol die een kofferorgeltje op een bakfiets meevoerde en ook trompet kon spelen, trok de groep ’s nachts door het dorp. Hierbij nam de organist altijd twee kruiken mee om tijdens de koude Kerstnacht zijn handen te kunnen warmen.

In de oorlogsjaren mocht men pas vanaf 4.00 uur naar buiten en dan kwam er een groepje tijdens de nacht bijeen bij de familie Willigenburg aan de Kampdwarsweg. Daar maakten zij van boomschors, takjes en een plankje kerstukjes. In het volgende oorlogsjaar werden er bakjes gemaakt van opgespaarde conservenblikjes die werden gevuld met mos en takjes. Het aantal bakjes groeide in de loop der jaren tot circa 500. Vrijwilligers brachten de bloemstukken en later fruitbakjes bij zorgcentra als Huize Beatrix, Zonnehuis, Huize Marijke en Oud Sitio. De adressen verkreeg de stichting via huisartsen, wijkverpleging, predikanten en inwoners.

In 1964 is voor het eerst huis-aan-huis-folder verspreid met het verzoek geld te storten. Het benodigde bedrag is steeds door de bevolking geschonken. In 1958 is de eerste boottocht voor zieken en gehandicapten van het Zonnehuis georganiseerd. De patiënten werden altijd begeleid door het personeel, huisarts D.C. Endert, de wijkverpleegster, helpers van het Rode Kruis en een kok. In gebruik waren schepen van het Rode Kruis, de Kasteel Staverden en later de Henri Dunant. Op deze reizen waren heel veel vrijwilligers betrokken. Toen het nieuwe Zonnehuis is gebouwd aan de Bergweg werd het aantal deelnemers zo groot dat het te kostbaar werd. Daarom zijn de boottochten in 1974 gestaakt.

De naam Gedozieta viel in de Doornse krant De Kaap voor het eerst in 1954. In 1966 zijn de activiteiten ondergebracht in de Stichting Gedozieta. In de jaren ’80 liep het aantal ziekenadressen hard terug. Uit het nagelaten archief blijkt ook dat dit zogenaamde ‘magere’ jaren waren. In de jaren ’90 lijkt de belangstelling weer wat aangetrokken. Totdat in 2012 de stichting is opgeheven.

Het archief van Gedozieta (en diens voorganger) is na 2012 gedeponeerd bij de Protestantse gemeente Doorn. Op 12 oktober 2016 kreeg het RHC Zuidoost Utrecht via Heleen Gietema, contactpersoon van deze gemeente, het archief in beheer. Het archief heeft een omvang van 0,3 strekkende meter.