In het archief van de gemeente kwam een cesuur voor, die door mij (R.J. Butterman) is gebruikt als begrenzing van het beschreven archiefgedeelte. Die cesuur was 1 januari 1950, de datum waarop de zaaksgewijze ordening met decimale onderwerpsaanduiding in gebruik werd genomen. Weliswaar waren er direct na de oorlog al enkele dossiers volgens dit stelsel die ongeveer in 1940 begonnen, maar die waren de uitzondering op de regel. Vandaar dat het geïnventariseerde gedeelte de periode 1811-1949 beslaat. Zoals reeds vermeld, is het Langbroekse gemeentearchief tamelijk compleet overgeleverd. Onder het bewaarde materiaal bevond zich onvermijdelijk een groot aantal stukken, die niet van voldoende betekenis was om te worden bewaard. Met name was dit het geval bij de serie van ontvangen en verzonden stukken. Deze waren tot in de jaren veertig verdeeld in ordners met het opschrift "Belangrijke stukken" en een serie ordners die "Onbelangrijke stukken" bevatte. De ervaring leerde, dat de laatste niet alleen stukkenbevatte, die van geen belang voor de geschiedenis van de gemeente waren. Andersom waren in de eerstgenoemde serie niet uitsluitend stukken van belang geborgen. Alle stukken in beide series ordners moesten daarom worden geselecteerd. Toen deze uitgebreide en tijdrovende selectie toch eenmaal moest gebeuren, heb ik besloten het overgeblevene zaaksgewijs te (her-)ordenen.

De agenda's van de "Belangrijke stukken" waren ofwel afwezig of toch al van weinig betekenis door een steeds veranderende rubrieksindeling. Van de serie "Onbelangrijke stukken" waren helemaal geen agenda's aanwezig. Deze omstandigheid gevoegd bij het feit, dat er veel stukken voor vernietiging in aanmerking kwamen, rechtvaardigt mijns inziens deze herordening. Hij doet daarom niet zoveel geweld aan de oude ordening als op het eerste gezicht zou lijken. Ik ben mij er ondertussen wel van bewust, dat sommige collega's het met deze manier van doen fundamenteel oneens blijven. Als argument voor de door mij gevolgde werkwijze zie ik ook, dat het onderzoek wat betreft de eerste helft van de 20e eeuw in het Langbroekse archief veel sneller kan verlopen dan in een archief, waar het omslachtige rubriekenstelsel in zijn volledige omvang is gehandhaafd.

De zakendossier zijn gevormd uit de stukken van alle "jaargangen" die niet gebonden waren, dus vanaf 1897. Afzonderlijke stukken als akten en processen-verbaal zijn zoveel mogelijk bij de desbetreffende zaken gevoegd.

Van de bouwvergunningen uit de geïnventariseerde periode bevond zich een deel in het archief van de dienst gemeentewerken, maar oorspronkelijk maakten zij deel uit van de serie ingekomen en verzonden stukken. Ook deze stukken heb ik opnieuw geordend, en wel zoveel mogelijk naar straat en het huidige huisnummer. Omdat er geen verband bestaat tussen de vooroorlogse huisnummering en de huidige, ben ik er niet in geslaagd, alle bouwwerken te lokaliseren. Ik heb in de eerste plaats geprobeerd, de huizen en grote (vee-) schuren op het huidige adres te plaatsen. De kleine schuren en enkele woonhuizen, die ik anno 1989 niet meer kon terugvinden, zijn telkens aan het eind van de straat of weg geplaatst.

De rekeningen met bijlagen heb ik tot en met 1918 integraal bewaard. Van de rekeningen uit de jaren tussen de twee wereldoorlogen heb ik om de drie jaar alle bijlagen bewaard; van de tussenliggende jaren alleen die bijlagen welke enig licht werpen op de plaatselijke ontwikkelingen.
Het archief besloeg vóór de selectie ten behoeve van de vernietiging 34 m1, exclusief burgerlijke stand en bevolking die 4 m1 beslaan. Bij de inventarisatie werd ongeveer 1m1 aan archivalia van het Waterschap Langbroek uit de periode 1811-1939 afgezonderd en in augustus 1992 overgedragen aan het Rijksarchief in Utrecht. De omvang van het archief bedraagt thans 27 m1.
In de jaren 2011-2015 zijn verschillende slechte stukken gerestaureerd.

De ordening en beschrijving van het archief van de gemeente Langbroek uit de jaren 1811-1949 is grotendeels het werk geweest van R.J. Butterman. Dankzij een door de gemeenteraad beschikbaar gesteld extra krediet kon hij in 1988 en 1989 het bijna 40 strekkende meter omvattende archief toegankelijk maken. Door zijn ziekte en overlijden in 1990 bleef het werk echter onvoltooid.
In april 1991 verrichtte de heer A.N. Beets van de provinciale archiefinspectie op verzoek van de gemeente verschillende werkzaamheden aan het archief. Nadat R. van der Eerden-Vonk in september 1991 Butterman opvolgde als archivaris, kon de inventarisatie worden afgerond.