De Grondwet bepaalde in 1814 dat het armbestuur een onderwerp van aanhoudende zorg van de regering was. Bij circulaire van 20 januari 1823 werd van regeringswege aan de besturen opgedragen een plaatselijke bureau van weldadigheid of armencommissie te benoemen.
Voerendaal anticipeerde daarop door bij besluit van 19 februari 1823 een Plaatselijk Bureau van Weldadigheid of Armencommissie in te stellen. Deze commissie had op lokaal niveau tot taak te besluiten over toekenning van ondersteuning aan armen en bejaarden, werklozen en al dan niet gedeeltelijk invaliden. Dit takenpakket was nauw gerelateerd aan de wetgeving ten aanzien van armenzorg, die een ontwikkeling doormaakte. Bij aanvang bestond het bestuur uit 5 leden.

In 1848 werd in de Grondwet de verplichting tot regeling van de armenzorg door de wet toegevoegd. Dit leidde tot de wet van 1854 tot regeling van het armbestuur. Die wet had de strekking om de overheidsbemoeiing op het terrein van de ondersteuning te beperken en zoveel mogelijk over te laten aan kerkelijke en particuliere instellingen van weldadigheid. De overheid moest alleen in actie komen bij volstrekte onvermijdelijkheid, welke slechts aanwezig werd geacht indien gevaar voor verstoring der openbare orde moest worden gevreesd. De wet van 1854 droeg dan ook een sterk politioneel karakter.

De wet van 1854 werd in 1912 vervangen door de Armenwet. Deze wet gaf de ruimte de overheidsbemoeiing ten aanzien van de ondersteuning aanmerkelijk te verruimen, hoewel nog werd vastgehouden aan het beginsel van subsidiariteit. Het grote verschil tussen de Armenwet van 1912 en de wet van 1954 was daarin gelegen dat volgens de Armenwet de overheidsondersteuning diende te worden bepaald zoals die met het oog op de behoeften en de persoonlijke eigenschappen in verband met de omstandigheden van de armen het meest gewenst was om hen wederom in staat te stellen in het onderhoud van zich en hun gezin te voorzien. De ondersteuning kreeg daardoor een sterk individualiserend en opheffend karakter.

Het eerste reglement voor het BA werd op 23 augustus 1913 door de raad van Voerendaal vastgesteld. Een wijziging van 11 november 1927 werd gevolgd door een raadsbesluit van Voerendaal van 14 februari 1930, waarbij het aantal leden van het BA op 7 werd bepaald. Een wijziging van de Armenwet, bij wet van 13 december 1950, vorderde dat in het reglement voor het BA regels zouden worden opgenomen met betrekking tot de controle op het geldelijk beheer en de boekhouding alsmede tot het onderzoek naar de deugdelijkheid van haar rekening. Dit leidde op 17 december 1953 - per 1 januari 1954 - wederom tot een aanpassing van het reglement.

In verband met de inwerkingtreding van de Algemene Bijstandswet per 1 januari 1965 werd per gelijke datum bij raadsbesluit van Voerendaal van 29 december 1964 het plaatselijk BA opgeheven.