Gedurende vele naoorlogse jaren werd het kleine protestantse ziekenhuis te Brussel (Ukkel) vanuit Nederland financieel gesteund, eerst bij herstel van de oorlogsschade, later wanneer omvangrijke aanschaffingen of vernieuwingen nodig waren, die het beperkte bedrijfskapitaal te zeer zouden belasten. Het te 's-Gravenhage gevestigde Nederlandse steuncomité, in 1951 omgezet in een stichting, heeft jaarlijks met decembercirculaires bij particulieren en diaconieën gelden ingezameld voor telkens concreet aangeduide financieringsobjecten. Het doel van de stichting was het verlenen van steun aan het protestants ziekenhuis te Brussel en zulks in de meest ruime zin. De moderne ontwikkelingen in het ziekenhuiswezen en de eisen ook in België van overheidswege en door de ziekenfondsen (mutualiteiten) gesteld, waren er oorzaak van, dat er op den duur geen ruimte was voor een kleinschalige inrichting (25 bedden) als die te Ukkel. Door het Brusselse bestuur der Vereniging voor protestants christelijke ziekenverpleging werd in 1974 medegedeeld, dat het protestants ziekenhuis moest worden gesloten. In de circulaire van december 1974 aan de vaste contribuanten deelde het Nederlandse stichtingsbestuur mede, dat de inzamelingsacties na 25-jarige activiteit werden beëindigd onder dankzegging voor de ondervonden trouwe steun. Er werd contact opgenomen met het Synodaal bureau van de Verenigde protestantse kerk in België met de vraag of voor het nog in Nederland resterende steunsaldo een bestemming gevonden kon worden van overeenkomstige aard in de protestantse ziekenverpleging.

Deze mogelijkheid werd gevonden ten zuiden van Brussel in de Borinage, een zeer arm voormalig mijngebied, waar de Entraide Protestante een tweetal verpleegtehuizen beheert. Het grootse daarvan (100 bedden) te Elouges had dringend behoefte aan vernieuwing van inrichting en apparatuur. Bij een bezoek ter plaatse werd geconstateerd, dat de verpleging in zeer primitieve omstandigheden moest geschieden. Het Nederlandse stichtingsbestuur besloot in deze behoefte met zijn resterende middelen zoveel mogelijk te voorzien en was verheugd en dankbaar daardoor zijn activiteiten op een wijze overeenkomstig de destijds beoogde doelstelling te kunnen besluiten.

In 1984 werd de Stichting opgeheven. Ter afwikkeling van de liquidatie werd een commissie ingesteld. Deze commissie onder leiding van de laatste voorzitter, mr. F.J.J. Besier, besloot in 1984 het archief aan het gemeentearchief te schenken. De feitelijke schenking vond in 1986 plaats.