De Stichting Samenwerkende Klub- en Buurthuizen (SSK) ontstond in 1974 als samenwerkingsverband van enige tot dan toe zelfstandig werkende stichtingen. Deze instellingen verrichtten in diverse delen van de stad op verschillende groepen gericht sociaal cultureel werk. Dat ging meestal in de vorm van het beheer van club- en buurthuizen en het organiseren van aktiviteiten. De belangrijkste participant was de Stichting Sociaal Cultureel Werk. Deze SSCW, waarvan het archief eveneens in het Gemeentearchief berust *  , maakte in veel mindere mate dan de andere deelnemers gebruik van de beleidsmatige en administratieve dienstverlening door de SSK. Zij nam vooral deel aan de bestuurswerkzaamheden om een stevige invloed in de SSK uit te oefenen. De SSCW was immers ook concurrent van de SSK. Na 1974 traden nog diverse instellingen toe. Het ontstaan van de SSK komt voor uit een streven binnen de gemeente naar ontzuiling, doelmatiger besteding van overheidsgelden en professionalisering van het welzijnswerk. Bood de SSK zich oorspronkelijk aan als een dienstverlenend instituut op het terrein van financiën en personeelsbeleid, al spoedig gaf het SSK bestuur die terughoudendheid op en eigende zich een belangrijke rol in de beleidsvorming toe. In strijd met de oorspronkelijke bedoeling diende de SSK zich als een nieuwe welzijnskoepel aan. In de jaren 1981-1986 functioneerde daarnaast een permanent overleg tussen Haagse Jeugdaktie (HJA), SSK en de SSCW. Hoewel deze laatste instelling onderdeel van de SSK was, trad zij in dit overleg toch als zelfstandige deelneemster op. Op 1-8-1986 gingen de SSK en SSCW samen met de HJA (Haagse Jeugdactie) op in de Stichting Haags Sociaal Cultureel Werk.

In november 1986 gaf de Stichting Haags Sociaal Cultureel Werk (SHS) het archief van de SSK aan het gemeentearchief in bewaring. Het maakte onderdeel uit van een veel groter complex bescheiden, afkomstig van andere instellingen, die in de Stichting Haags Sociaal Cultureel werk waren opgegaan: de Haagse Jeugdactie en de Stichting Samenwerkende instellingen voor Sociaal Cultureel Werk. Daarnaast zijn er enige archiefjes waarvan de herkomst niet duidelijk is. Aan het archief, waarvan een belangrijk deel van de series doorloopt tot en met 1984 ontbreken nogal wat stukken uit de jaren 1981 en 1982 als gevolg van gebrekkig archiefbeheer. Ook in ander opzicht heeft het archiefbeheer te wensen overgelaten. Weliswaar werd al omstreeks 1978 een onderwerpscode als grondslag van ordening ingevoerd, maar aan een doelmatige toepassing schortte het in hoge mate. Daarnaast vertoont het archief ook de sporen van een organisatie, waarin taken en bevoegdheden zodanig verspreid waren, dat iedereen over alles geïnformeerd en geraadpleegd diende te worden. Die werkwijze leidde tot grote massa's kopieën, waardoor het archief verstopt raakte. Daarnaast benam het grote aantal wilde archieven of werkarchieven van verschillende stafmedewerkers de inventarisator het zicht over het geheel. Bij vertrek van een stafmedewerker werden diens hangmappen eenvoudigweg ongeschoond elders in het gebouw opgeslagen. Het is duidelijk, dat in het kader van de inventarisatie dergelijke weeffouten niet hersteld konden worden. Zo ligt hier ook de oorzaak van de praktische onmogelijkheid, alle stukken, die voor vernietiging in aanmerking komen, ook daadwerkelijk te verwijderen. Dat deze omstandigheden het raadplegen van dit archief niet vergemakkelijken, spreekt voor zich.