Naast de uitoefening van haar geestelijke taak heeft de sociëteit uit de Sociëteits-Cassa hulp verleend aan de armen van de bij de sociëteit aangesloten gemeenten en aan geloofsgenoten die in moeilijkheden waren gekomen door overstroming of verbanning.

De Administratoren der Sociëteits-cassa werden vóór 1755 gekozen uit en door de Algemene Vergadering. Daarna werd het beheer opgedragen aan de Algemen Opzieners en de dienaarsschap (leraren) van de gemeente te Groningen.
De gelden werden aanvankelijk door giften en collecten verzameld. in 1731 werden de bijdragen vastgesteld volgens z.g. "kolomgelden". Een systeem, waarbij ieder lid kon kiezen of hij 4, 10, 20 of 30 stuivers zou bijdragen. In 1758 werden deze kolomgelden verhoogd en het aantal kolommen verdubbeld *  en vervangen door een quotisatie. Hierbij werd de bijdrage van een gemeente aan de Sociëteit naar draagkracht vastgesteld. in 1783 had men een zodanig batig saldo, dat men besloot de quotisatie-gelden voorlopig niet meer op te brengen. Het voorstel om een fonds op te richten met deze gelden ter ondersteuning van de vergoeding der leraren in financieel zwakke gemeenten, werd niet aangenomen. In plaats daarvan werd op de volgende vergadering besloten het systeem van de quotisatie-gelden te vervangen door een jaarlijkse kollekte.
Door het ontbreken van vaste inkomsten en de vermindering van giften teerde de Sociëteit langzaam op haar vermogen in en raakte in 1811 in financiële moeilijkheden, Bij de opheffing in 1815 werd er kollekte gehouden voor de Verenigde Doopsgezinde Gemeente (sinds 1809) van de stad Groningen, die de financiële verplichtingen van de Sociëteit overnam.