Volgens een aantekening op een blaadje los voorin het notulenboek heeft de gemeente Warffum in 1894 subsidie gegeven aan E. de Boer voor het besintelen van de Kloosterweg ter lengte van ongeveer 1.00 m¹. *  In maart of april 1907 heeft de gemeente Warffum een subsidie toegestaan van Hfl. 0,30 per meter, over een lengte van 1.770 m¹, tot een bedrag van ƒ 531,--. Er is dan sprake van dat de weg als een buurtweg moet worden beschouwd, hoewel de weg aan beide einden op een publieke weg uitkomt. Verharding van de weg is gewenst voor een geregeld school- en kerkbezoek. In de notulen van 1953 staat echter dat in 1907 ƒ 1.051,80 van de gemeente was ontvangen. * 

In 1919 en 1920 zijn gesprekken gevoerd met de gemeente Warffum over het overdragen van het onderhoud aan de gemeente; bij besluit d.d. 26 augustus 1924 heeft de gemeenteraad echter afwijzend op het voorstel van de onderhoudsplichtigen gereageerd. *  In 1928 hebben de onderhoudsplichtigen opnieuw geprobeerd het onderhoud over te dragen; de gemeente werd bereid gevonden een jaarlijkse subsidie van ƒ 80,-- te verlenen. *  Deze poging had te maken met de toeneming van gemotoriseerd vervoer, waarvan de slecht gefundeerde wegen de kwalijke gevolgen ondervonden. Bij besluit van Gedeputeerde Staten d.d. 17 oktober 1929 nr. 15, 1e afd. is op verzoek van W.H. Willemsen en S. Schattenburg namens de onderhoudsplichtigen van het met sintels verharde gedeelte van de Kloosterweg ‘van den afweg naar het station aan de spoorlijn Sauwerd-Roodeschool tot de Bieuwketil’ gesloten te verklaren voor motorrijtuigen en aanhangwagens, waarvan het gewicht met inbegrip van de lading een maximum van 2.500 kg. overschrijdt. *  Volgens de notulen hadden de onderhoudsplichtigen een beperking van de aslast tot 1.000 kg gevraagd. *  Drie laar later is het besluit ‘in verband met den toestand waarin dit wegsgedeelte verkeert’ ingetrokken. *  Tussen 1929 en 1933 zijn echter geen bijzondere uitgaven voor het onderhoud gedaan!

In 1953 gloorde er hoop de weg na een grote verbetering met een afkoopsom van ca. ƒ 250/ha/30 jaar aan de gemeente te kunnen overdragen; daarvan is mede door de slechte financiële positie van de gemeente niets gekomen.

Vanaf 1965 is er sprake van overdracht in het kader van de ruilverkaveling Delt Oude Weer; op de dag van de laatst genotuleerde vergadering, 9 april 1970, was de weg nog niet verbeterd. *  Kort daarna schijnt de weg te zijn verhard en gedeeltelijk verlegd.

Van tijd tot tijd wordt in de notulen wel gesproken van een contract; in 1970 is het ‘reglement’ voorgelezen; de vijf eigenaren hebben vermoedelijk in 1907 een verbandschrift of onderlinge overeenkomst getekend.

De weg is nagenoeg ieder jaar voorzien van sintels, na 1958 ook wel van steenslakken; er was een opslagplaats bij de Bieuwketil. Zoals gebruikelijk bij wegbeheerders is tientallen jaren lang de opbrengst van het grasgewas langs de weg een welkome bron van inkomsten geweest. In 1912 wordt een opbrengst van ƒ 125,-- verwacht, en een uitgave voor onderhoud van ƒ 350,--. De opbrengst van het grasgewas loopt na 1912 snel terug (bijvoorbeeld 1930 - 1931: ƒ 10.--). De omslag is steeds van 221 ½ ha. geheven.