Op 22 april werd opgericht de Vereeniging tot bevordering van het vreemdelingenverkeer in Groningen en omstreken, de VVV. Na drie maanden waren er reeds 130 leden en 3 begunstigers.
De vereniging had als doel 'door vermeerdering van het vreemdelingenverkeer, den bloei van Groningen en omstreken te bevorderen'. Het bestuur bestond uit negen leden waarvan jaarlijks eenderde deel aftrad. Landelijk werd in 1896 mede op aandrang van de Groninger VVV, de Nationale Bond van vreemdelingenverkeer opgericht waaruit later de Algemene Nederlandse Vereniging voor Vreemdelingenverkeer (ANVV) ontstond.
De VVV begon in 1901 met de voorbereidingen voor de tentoonstelling van Nijverheid en Kunst welke in 1903 zou worden gehouden.
Vanaf 1910 kreeg de VVV een jaarlijkse gemeentelijke subsidie van f.250,- vanwege de slechte financiële toestand van de vereniging.
Op 20 juli 1920 kreeg men de beschikking over een deel van het Goudkantoor zodat er nu een eigen bureau was.
De in 1919 opgerichte Provinciale VVV had weinig succes zodat deze vereniging in 1924 weer werd opgeheven.
Vanaf 1925 moest de Stedelijke VVV het tijdelijk zonder bureau stellen en pas in 1929 werd onderdak gevonden in het huis naast de Martinitoren. De gemeentelijke subsidie werd in datzelfde jaar verhoogd tot f. 1000,- per jaar. Vanaf 1939 bestond er weer een Provinciale VVV waarbij de Stedelijke VVV zich direct aansloot.
Hiernaast kwam het Stedelijk Centraal Initiatief bureau tot stand waarmee tevens samenwerking werd gezocht. Deze 3 instellingen namen gezamenlijk personeel in dienst en zochten samen één huisvesting. De instellingen hielden hun eigen bestuur maar kozen elk een of twee leden in een kleine gezamenlijke commissie. Ook op financieel gebied werkte men samen; er was een centrale kas doch elk der verenigingen hield ook nog een eigen kas. Directeur van dit bureau werd J.J. Leeninga. Een tijdelijk onderkomen vormde een kamer in het gebouw van Pictura.

In 1956 vond weer een verandering plaats: in het bureau VVV gingen vanaf dat jaar de Stedelijke VVV, de Provinciale VVV en een overkoepelende stichting samenwerken. De financiële toestand was zorgwekkend en er werd op initiatief van de burgemeester van Groningen door de gemeente een stichting opgericht met de naam 'Stichting Stad en Ommelanden'.
Het doel van de stichting was: bevordering van het vreemdelingenverkeer in de provincie en stad Groningen in samenwerking met de aldaar bestaand verenigingen voor vreemdelingenverkeer en het stimuleren en coördineren van culturele activiteiten en manifestaties, welke mede voor dat vreemdelingenverkeer van betekenis zijn.
Het bestuur bestond uit zeven leden waarvan een benoemd werd door Gedeputeerde Staten van Groningen en zes door Burgemeester en Wethouders.
Van deze zes leden werden twee benoemd op voordracht van de Provinciale Groninger vereniging voor vreemdelingenverkeer en twee op voordracht van de Vereniging tot bevordering van vreemdelingenverkeer voor Groningen en omstreken. De directeur en het personeel van het bureau van de VVV traden in gemeentedienst en voor de overige kosten van het bureau geeft de gemeente Groningen subsidie en ontvangt subsidie van de provinciale overheid.
In 1956 werd de heer Leeninga opgevolgd als directeur door H. Braber.
Tevens werd in dat jaar het congres van de Algemene Nederlandse vereniging voor vreemdelingenverkeer in Groningen gehouden.