In 1933 werd een evangelisatiecommissie opgericht, die namens de kerkenraad door br. Fokkens werd voorgezeten. Allerlei aktiviteiten werden in gang gezet. Allereerst de zondagsschool, met de bedoeling het evangelie aan buitenkerkelijke kinderen te brengen. Dat heeft een tijd goed gelopen, maar na verloop van tijd waren vooral Gereformeerde kinderen aanwezig. In 1971 werd besloten de zondagsschool 'over te doen' aan de hervormde gemeente en de gereformeerde kinderen op te vangen in de kindernevendiensten in 'De Ark' en de 'Opstandingskerk'. Verder was er enige tijd straatprediking: met een koor werden mensen getrokken om hun vervolgens door een of andere spreker, soms een predikant, de blijde boodschap te verkondigen. Met de straatprediking werd in het begin van de jaren '60 gestopt. Het liep niet meer. Een derde aktiviteit vormden de kerk- diensten door de week. De praktijk toonde ook hier dat er vooral Gereformeerden kwamen luisteren, zodat dit werk eigenlijk haar doel voorbij schoot.

Natuurlijk werden er evangelisatie-jeugdclubs opgericht, zoals de meisjesvereniging 'Met Vaste Schreden', die al in 1936 tot aanzijn kwam. De club bestond overigens slechts twee jaar, maar na de Vrijmaking werd met nieuwe moed begonnen: een meisjesclub en een jongensclub werden opgericht. De jongens figuurzaagden zich wezenloos, maar werden natuurlijk ook geconfronteerd met de bijbelse boodschap. In 1956 waren er nog twee jongensclubs, maar in 1962 werd de enige nog bestaande club opgeheven. Begin 1953 waren er zestig meisjes op de evangelisatiemeisjesclubs; het jaar daarop zelfs tachtig, verdeeld over zes clubs. In 1960 bleek echter dat de enig overgebleven meisjesclub slecht bezocht werd. Het jaar daarop werd die danook opgeheven.

Voor volwassen buitenkerkelijke vrouwen werd een evangelisatievrouwen-club opgericht. In 1953 waren er zestien leden, maar al gauw bleek dat daar steeds dezelfde dames kwamen die overigens ook geen nieuwelingen in hun midden duldden! In 1979 waren twee vrouwenevangelisatieclubs in Helpman actief met een aantal oudere dames en vier leidsters. Ook dit werk stierf na enige tijd uit.

Veel werd ook gedaan aan lektuurverspreiding. 'De Goede Tijding' en de 'Elisabethbode' werden vele jaren in soms grote hoeveelheden verspreid. Aan de verspreiding werden huisbezoeken gekoppeld om te zien of de lektuur belangstelling gewekt had. In 1976 werd geconstateerd dat de lektuurverspreiding in het slop geraakt was. Desondanks ging het werk in afgeslankte vorm voort. In 1991 werd de 'Elisabethbode' nog op honderd-tachtig adressen in de bus gegooid. Met de komst van de evangelisatie-predikant ds. G. van den Berg, in 1965, en later ds. R. Molemaker, in 1975, werd getracht het inmiddels tanende evangelisatiewerk weer nieuw leven in te blazen. Dit gebeurde overigens in samenwerking met de andere Gereformeerde stadskerken. De tijd deed haar werk: in 1991 bestond in Helpman volgens de archieven nog een eenmans-evangelisatiecommissie. Het evangelisatiewerk werd overigens ook al lang deels samen met de andere Groninger Gereformeerde Stadskerken gedaan. Zo verzetten de 'Stedelijke Raad voor Missionaire Vorming en Toerusting' (SRMVT) en zijn voorgangers veel werk.