Vanaf het midden van de vorige eeuw begon het avondonderwijs vorm aan te nemen, met name ten behoeve van handel en bedrijf. Immmers uitbreiding van de handel en de toename van kontakten met het buitenland maakten vaardigheid in het boekhouden en kennis van het economisch verkeer en van de moderne talen noodzakelijk. Maar naast het verwerven van praktische kennis in de avonduren waren er ook jonge mensen, die zich via privélessen voorbereidden op één van de staatsexamens, die de toelating tot één van universitaire studierichtingen mogelijk maakten. Daar de invoering van de acht- urige werkdag de mogelijkheden voor de avondstudies verruimde, werd in 1929 voor de voorbereiding op deze examens een avondschool gesticht: het Amsterdams Avondlyceum. Deze opleiding voorzag kennelijk in een behoefte, want in 1935 volgde de stad Utrecht dit voorbeeld. Ook de landelijke overheid poogde deze avondopeidingen te stimuleren, want minister G. Bolkenstein diende in 1940 een voorstel in om de Avondlycea een wettelijke grondslag te geven. Maar het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog verhinderde deze plannen.

In 1946 werd "Het Groninger Avondlyceum" opgericht. Enkele jaren later telde Nederland elf avondlycea, die hun doel als volgt omschreven: "jongelieden, die tengevolge van bepaalde omstandigheden niet in staat zijn geweest een inrichting van gymnasiaal of middelbaar onderwijs te bezoeken, in de gelegenheid te stellen in hun vrije uren alsnog de kennis te verwerven, die voor het afleggen van de staatsexamens ter verkrijging van een einddiploma van een gymnasium of hogere burgerschool wordt vereist".

Vanaf 1949 kregen de avondlycea een bescheiden subsidie van het rijk, maar de rest moest worden bekostigd uit de schoolgelden en uit een eventuele tegemoetkoming van de plaatselijke overheid. In 1956 kwam er een landelijk subsidieregeling, zodat de scholen uit de financiële problemen raakten en de leerlingen voor weinig geld de lessen konden volgen.

Het tekort aan onderwijskrachten en het hoge aantal geboorten in de naoorlogse jaren dreigde het lager onderwijs in moeilijkheden te brengen. Daarom probeerde de landelijke overheid ook via avondkweekscholen onderwijzers op te leiden. Zo verzocht het Groninger gemeentebestuur in 1949 de stichting "Groninger Avondlyceum" om een afdeling kweekschool aan haar opleidingen toe te voegen. Deze avondkweekschool leidde in de jaren 1949-1957 met succes haar leerlingen op voor het staatsexamen ter verkrijging van de onderwijzersakte. Vernieuwing van de onderwijzersopleiding en het vervallen van de staatsexamens dwong de Avondkweekschool haar lessen in 1957 te staken.

Tot 1970 bleef de stichting "Groninger Avondlyceum" nog bestaan. Door het van kracht worden van de "Mammoetwet" moest deze avondopleiding worden aangepast aan de nieuwe, maar ingewikkelder struktuur dan voorheen. De stichting droeg in 1970 daarom de school over aan de gemeente Groningen, die de opleidingen voortzette onder de naam "Groninger Avondcollege".