Nadat in 1903 enkele zusters Clarissen vanuit Tilburg waren neergestreken in een paar huisjes aan de Molenstraat betrokken zij in 1905 het nieuw gebouwde klooster aan diezelfde straat. De kloosterzusters waren verdeeld in een binnen- en een buitengroep, die strikt gescheiden in het complex leefden. De binnenzusters waren vooral contemplatief, de buitenzusters zorgden voor de inkomsten. Zoals overal in het land liep het kloosterleven terug als gevolg van maatschappelijk ontwikkelingen. Ook in Helmond betekende dit het sluiten later slopen van kloostergebouwen. Het Clarissenklooster was het enige nog resterende klooster in de stad en gezocht werd naar manieren om dit te behouden.
In 1992 werd de Clara-instelling opgericht als een kerkelijke instelling. Het doel was het behoud en het beheer van het voormalige Clarissenklooster aan de Molenstraat in Helmond. Daarbij had men op het oog bijstand verlenen aan kansarme inwoners van Helmond en aan hen die sociaal-maatschappelijke en psychische hulp nodig hebben.
In het klooster waren in dat kader toen nog gehuisvest de Zusters Oblaten van de Assumptie. Ook andere instellingen die werkzaam op dit terrein kunnen in het kloostergebouw worden gehuisvest.
In 1997 hebben de zusters Clarissen het gebouw verlaten en wordt gezocht naar een andere mogelijkheid om het doel te blijven dienen: beheer en behoud van het gebouw en het verlenen van hulp aan hen die daar behoefte aan hebben. De Clara-instelling wordt na statutenwijziging Clara-stichting.
Dit wordt in 1999 gerealiseerd. Het doel blijft hetzelfde.
In 2003 is de Clara-stichting opgeheven en wordt het gebouw verkocht aan de GGZ, die de exploitatie van het gebouw overneemt met inachtneming van dezelfde doelen als de Clarastichting.