Laag-Blokland is een buurtschap en polder in de Alblasserwaard, die tot 1857 een zelfstandige gemeente vormde. De inwoners vonden vroeger hun bestaan in de vee- en de hennepteelt. Kerkelijk vormde men één gemeente met Ottoland, alwaar de kerk stond. De kerk werd, net als de begraafplaats en de school, voor 2/3 door Ottoland en voor 1/3 door Laag-Blokland onderhouden. De gemeente was van oudsher een hoge heerlijkheid. Het adellijk huis van Laag-Blokland werd reeds in de l7e eeuw afgebroken. Het bestuur werd uitgeoefend door een baljuw en vijf schepenen. Na de Bataafse omwenteling in 1795 zal ook hier een municipaliteit zijn gevormd. Hoe dat in zijn werk ging is echter niet te zeggen, omdat de notulenboeken uit die periode ontbreken.

In november 1811 werd de gemeente Laag-Blokland opgeheven en met Brandwijk en Gijbeland bij de gemeente Molenaarsgraaf gevoegd. In 1817 werd Laag-Blokland echter weer een zelfstandige gemeente met een eigen burgemeester en gemeenteraad. De herwonnen zelfstandigheid zou slechts veertig jaar duren. Ingevolge de wet van 13 juli 1857 werd Laag-Blokland aan de gemeente Ottoland toegevoegd.

Dit was het resultaat van pogingen tot het creëren van grotere eenheden op het laagste bestuurlijke niveau, die sinds 1846 waren ondernomen. Op 30 mei van dat jaar besprak de gemeenteraad met een aantal ingezetenen, de hoogst aangeslagenen in de grondbelasting, een voorstel van de gouverneur van Zuid-Holland betreffende een combinatie van de gemeente Laag-Blokland met de gemeenten Ottoland, Molenaarsgraaf, en Brandwijk c.a. onder de naam Molenaarsgraaf. Men zag echter alleen een klein administratief voordeel, dat absoluut niet opwoog tegen de vele nadelen: een combinatie met Molenaarsgraaf zou zwaar drukken op het eigen armenfonds; de afstand tot Molenaarsgraaf was te groot, wat in bestuurlijk opzicht niet wenselijk werd geacht; de gemeente was op de gebieden van schoolwezen, begraafplaats e.d. reeds met Ottoland verenigd en dat voldeed, terwijl dit bij combinatie met de andere gemeenten niet meer het geval zou zijn; er waren te veel verschillen tussen de gemeenten in gesteldheid, gegoedheid en andere omstandigheden. Alle ingezetenen waren tegen een dergelijke combinatie en men was bereid de eventuele meerkosten te betalen bij behoud van zelfstandigheid. Ook de andere gemeenten reageerden niet enthousiast, waardoor de herindeling niet doorging.
In 1853 werd een hernieuwde poging tot samenvoeging gedaan. Ditmaal moest de gemeente Laag-Blokland gecombineerd worden met de gemeenten Ottoland, Goudriaan, Peursum en Neder-Slingeland onder de naam Goudriaan. Ook dit voorstel haalde het niet wegens verzet van de deel te nemen gemeenten. Uiteindelijk werd in 1857 dan alleen de gemeente Laag-Blokland bij de gemeente Ottoland gevoegd.