De omvang van het archief, dat achterbleef, bedroeg 500 meter. Hierbij waren ook de bescheiden inbegrepen van de bedrijven, waarvan de bank als crediteur de belangen in onderpand had en dus zeggenschap had in de bedrijfsvoering. De stukken werden door de curator in het Nederlands Economisch-Historisch Archief gedeponeerd. In 1972 - 1975 werden de archieven van het N.E.H.A. overgebracht naar de Rijksarchiefdienst en vandaar over de openbare archiefbewaarplaatsen in Nederland verdeeld. Het archief van de Handels- en landbouwbank werd globaal geschoond: 300 meter werd vernietigd, waaronder nagenoeg de volledige bedrijfscorrespondentie. In 1991 werd het restant nader geordend, geschoond en ontsmet. Als criterium gold een vernietigingslijst, die door het N.E.H.A. was goedgekeurd. In 1994 werden de stukken, die betrekking hebben op Dordrecht, aan het Stadsarchief Dordrecht in bruikleen gegeven. Alle bescheiden waren in één plaatsingslijst opgenomen. Doordat deze lijst is overgenomen, is de nummering niet altijd even logisch: het laagste inventarisnummer is 384 en er zijn verschillende hiaten. Dit betreffen dan stukken, die niet op Dordrecht betrekking hebben.