Het werkgebied van de Stichting omvatte bij de oprichting in 1955 de volgende gemeenten: Hattem, Oldebroek, Elburg, Doornspijk, Ermelo, Harderwijk, Putten, Nijkerk en Hoevelaken.
In het Welvaartsonderzoek van 1953 waren van de bovengenoemde gemeenten niet opgenomen Hattem, Nijkerk en Hoevelaken.

Later-in 1958-zijn voor deze gemeenten deelonderzoeken uitgevoerd.
De Stichting heeft het gebied van bovenomschreven gemeenten steeds als haar "werkgebied" beschouwd, ondanks het feit dat een aantal gemeenten dan weer wel en dan weer niet bij de Stichting was aangesloten, dat wil zeggen een financiële bijdrage verleende.

Het werk van de Stichting op het gebied van het geven van voorlichting, het houden van cursussen en het verrichten van onderzoek ging ook in deze gemeenten gewoon door.

In verband met de vorming van "gewesten" verdwenen de gemeenten Hattem (1973 naar regio Zwolle) en Nijkerk en Hoevelaken (respectievelijk in 1972 en in 1969 naar regio Eemland).
Door gemeentelijke herindeling in 1974 werd de gemeente Doornspijk opgeheven. Het grondgebied van deze gemeente werd toegedeeld aan de gemeenten Elburg en Oldebroek.
De gemeente Ermelo werd in 1972 gesplitst in twee nieuwe gemeenten, namelijk Ermelo en Nunspeet.

De gemeenten Nunspeet en Putten besloten met ingang van 1 januari 1976 uit het verband van de Stichting te treden. Zij traden respectievelijk per 1 januari 1980 en per 1 januari 1978 weer toe, zij het voor een periode van twee jaar.
Eerder-per 1 januari 1976-deed dit de gemeente Hoevelaken.
Alleen de gemeenten Oldebroek, Elburg, Ermelo en Harderwijk zijn gedurende het gehele bestaan van de Stichting aangesloten gebleven, zij het niet zonder moeite.
In de jaren 1966-1970 werden besprekingen gevoerd over aansluiting bij de Stichting met de gemeenten Barneveld, Heerde en Epe (in Heerde en Epe werden ook streekverbeteringen uitgevoerd). Overigens zoals uit het bovenstaande blijkt, zonder resultaat.

In het bestaan van de Stichting zijn een drietal fasen waar te nemen.
Zij zijn echter niet scherp afgebakend en zij hebben elkaar in zekere zin ook overlapt.

Globaal zijn het de volgende:
- de eerste fase van 1955-1970 is de fase van de "streekverbetering", waarbij het accent lag op verbetering van de landbouw, de uitvoering van ruilverkavelingen, op industrievestiging en beroepenorientatie;
- de tweede fase van 1970-1976 is die van de samenlevingsopbouw, met aandacht voor kerk en samenleving, culturele aan- gelegenheden, het geven van cursussen voor besturen van vrouwenorganisaties,het funcioneren van het midden- en kleinbedrijf en de pogingen om te komen tot de oprichting van een schooladviesdienst;
- de derde en tevens laatste fase van 1976-1982 kan worden beschouwd als de fase van het regionale welzijn, met het accent op de hulp bij de opstelling van de gemeentelijke welzijnsplannen.

Het begin van de tweede en de derde fase leidde tot wijzigingen van de structuur van de Stichting in 11969 een 1976
(zie pagina 8 en 9).