Als op 5 september 1740 mevrouw Maria Catharina Feith overlijdt wordt het testament, wat zij met haar man Baron Witten op 25 augustus 1733 opstelde, geopend. In dit testament was hun nalatenschap geregeld. Haar eerste huwelijk met Arent Feith, evenals haar tweede, bleef kinderloos. Daarom hadden zij een groot deel van hun vermogen nagelaten voor het stichten van een tehuis voor het stichten van een tehuis voor arme oude mensen. Deze mensen moesten worden voorzien van kost en inwoning. De leiding van deze stichting werk opgedragen aan vijf predikanten van gereformeerde gezindte, n.l. de twee predikanten uit Elburg, de predikant uit Doornspijk, uit Oldebroek en Oosterwolde. Deze moesten een rentmeester benoemen welke, met zijn vrouw de dagelijkse leiding had en tevens de administratie van de nagelaten goederen verzorgde. De opbrengsten daarvan dienden tot onderhoud. In het testament werd uitvoering beschreven hoe, zowel de predikanten als de rentmeester, moesten handelen. Ook werd een regelement toegevoegd waaraan de bewoners zich dienden te houden. Door onbekende oorzaken, er ontbreken n.l. notulen van de beginjaren, duurde het tot mei 1747 vóór de eerste bewoners werden toegelaten. Door uitbreiding van het kapitaal werd het mogelijk belenden percelen aan te kopen en zo de stichting uit te breiden. Daardoor kon ook het aantal ouderen dat toegelaten werd, worden uitgebreid tot 45. Later moest om financiële redenen dit aantal worden verminderd. Na de tweede wereldoorlog liepen de verpleegkosten zo hoog op, dat de inkomsten niet meer voldoende waren om deze te dekken. Na enkele jaren gewerkt te hebben met een tekort op de explotatie, werd in 1956 een beroepschrift aan de Kroon gezonden. Men kon met de bepalingen uit het testament niet meer uit de voeten. Er mocht o.a. niets van de nagelaten goederen verkocht worden. Het was o.a. nodig het hoofdgebouw en de woningen te renoveren.

Op 1 juli 1957 kwam de Beschikking van het Ministerie van Maatschappelijk Werk. In het kort kwam het erop neer dat de Provisoren door aanvulling van het stichtingsakte "een dusdanige beschikking krijgen over de goederen van het Feithenhof, dat deze mogen verkocht, vervreemd of bezwaard ten behoeve van verbeteringen, uitbreiding of vervanging van het oude Godshuis "Feithenhof, met dien verstande, dat hierbij zo nauw mogelijk zal worden aangesloten bij de vermoedelijke bedoeling van de erflater". In dit jaar (1957) werd een begin gemaakt met de verkoop van de boederijen. Er werd besloten tot reorganisatie van het gebouw, hoewel er ook werd gesproken over nieuwbouw. Begin 1959 kon men een begin maken met de verbouw. Dit alles werd begroot op fl 550.000,--. Op 10 oktober 1960 vindt de eerste oplevering plaats en op 1 maart 1961 de officiële opening. Nadien worden nog verschillende wijzigingen aangebracht om te voldoen aan de normen welke de tijd eisen. Toch bleek het nodig om tot nieuwbouw over te gaan, wilde men voldoende aan de algemene en wettelijke regelingen. Na veel moeite en tijd hoopt men in 1990 het nieuwe gebouw in gebruik te nemen. In het oude gebouw worden 14 wooneenheden gemaakt. Daarin kunnen bejaarden worden ondergebracht, welke geen directe verzorging nodig hebben. Een uitgebreide beschrijving van het "Feithenhof" wordt in een speciaal boekwerkje uitgegeven ter gelegenheid van het 250-jarig bestaan.