N.B. Toelichting: In de cartularia zijn oorkonden afgeschreven die rechtstitels bevatten van de Utrechtse kerk en de bisschop als hoofd daarvan. Het oudste cartularium, het zogenaamde Cartularium van Radbod, is verloren. Het was in gedeelten tot stand gekomen. Het oudste gedeelte, bevattende 10 oorkonden, in 914 door bisschop Radbod voorgelegd aan de keizer ter bekoming van een bevestigingsoorkonde, was waarschijnlijk al samengesteld voor of in 896. Het is aangevuld tot 953 en bevatte tevens een goederenlijst van de Utrechtse kerk. Het oudste bewaarde afschrift van het Cartularium van Radbod met goederenlijst uit de late 11e eeuw bevond zich eertijds in de abdij van Egmond en berust thans in de British Library te Londen (ms. Cotton Tiberius C XI). Een afschrift van een eeuw later, aangevuld met oorkonden uit de periode 936-1145, is het eerste cartularium dat gebonden is in het Liber donationum imperialium, hier inv.nr. 1 (a). Een afschrift van dit eerste cartularium uit het begin van de 13e eeuw is beschreven onder inv.nr. 2.
N.B. Uitgave: De oorkonden in de verschillende cartularia en de goederenlijst zijn gepubliceerd door S. Muller Fz., Het oudste cartularium van het Sticht Utrecht (Den Haag 1892; Werken Historisch Genootschap, 3e reeks, 3), waarin ook een diplomatische studie over de cartularia. Naderhand zijn de oorkonden ook en beter uitgegeven in verschillende oorkondenboeken, de goederenlijst in: P.A Henderikx, De beneden-delta van Rijn en Maas (Hilversum 1987; Hollandse Studiën, 19), bijlage III. Een meer recente diplomatische studie over het oudste cartularium is van dezelfde auteur, ‘Het cartularium van Radbod’, in: D.P. Blok e.a. (ed.), Datum et actum. Opstellen aangeboden aan Jaap Kruisheer (...) (Amsterdam 1998) 231-264, en in: P.A. Henderikx, Land, water en bewoning (Hilversum 2001) 241-273.