Op 19 juni 1945 richtte Albert Zijp, voorganger te Amsterdam, de stichting internationale Gemeenschap van Christusbelijders op. De naam van de stichting, die gevestigd was in Amsterdam, werd in 1958 gewijzigd in Stichting Internationale Gemeenschap van Christenen.

De stichting was gebaseerd op het beginsel van het bestaan van één gemeenschap van alle christenen in de wereld. Haar hoofddoelen waren de bevordering van de eenheid van de 'ware gelovigen' en de verkondiging van de boodschap van Christus. Deze doelstellingen kwamen tot uiting in de activiteiten van de IGVC, zoals het uitgeven van publicaties en tractaten, het organiseren van evangelisatie-bijeenkomsten en -filmvoorstellingen en de zending. Het zendingswerk richtte zich vooral op kampen in Oostenrijk, waar vluchtelingen, oorspronkelijk van Duitse afkomst, werden opgevangen, die na de bezetting van Oost-Europa door de Russen van hun woongebieden verjaagd waren. In 1962 werd hiervoor besloten tot de aankoop van een pand in Müllnern nabij Villach, waar het zendingshuis Rehoboth gehuisvest werd. Ten behoeve van de werkzaamheden van het huis werd aldaar de Vereniging Internationale Gemeenschap van Christenen opgericht met als doelstelling de instandhouding en bevordering van de Holländische Mission in Oostenrijk. Voor haar inkomsten was de IGVC vooral afhankelijk van begunstigers, aan wie het maandblad Oorspronkelijk Christendom werd toegezonden.

Het bestuur van de IGVC werd gevormd door maximaal drie leden, met aan het hoofd een directeur. Bij de oprichting werd Albert Zijp als directeur aangesteld. Een raad van toezicht was ingesteld ten behoeve van de controle van het financieel beheer van de stichting.