Dit deputaatschap is op 15 januari 1953 ingesteld door de generale synode van Rotterdam (1952-1953) met als opdrachten: a. te onderzoeken of er gegronde aanleiding bestaat in de bestaande tekst van artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis (NGB) wijziging aan te brengen en b. als de vorige vraag bevestigend beantwoord mocht worden, na te gaan op welke wijze het aanbeveling verdient het door de Gereformeerde Oecumenische Synode van Amsterdam (1949) beoogde doel te verwezenlijken en voorts met welke kerken over deze aangelegenheid nader overleg gepleegd zal moeten worden. Het deputaatschap bracht rapport uit aan de generale synode van Rotterdam 1952. Op voorstel van deputaten overwoog de synode, dat er gegronde aanleiding bestond wijziging aan te brengen in de bestaande tekst van artikel 36 NGB en hierover in correspondentie te treden met verschillende kerken, die de Nederlandse Geloofsbelijdenis als haar confessie erkennen. Omdat de gegeven opdracht onuitvoerbaar bleek te zijn, heeft de synode van Almere 1987 de opdracht teruggenomen en het deputaatschap opgeheven: zie acta GS-Almere 1987, artikel 28 (BM). De generale synode van Franeker 2001 stelde nog eens uitdrukkelijk vast, dat de tekst van de Nederlandse Geloofsbelijdenis (als deel van de drie formulieren van enigheid) ongewijzigd diende te blijven: zie acta GS-Franeker 2001, artikelen 120, 123 en 128. Van het archief van de deputaten inzake artikel 36 NGB is slechts een beperkt deel bewaard gebleven. Het grootste deel, zoals de correspondentie met andere kerken, moet als verloren gegaan worden beschouwd.