De eerste vergadering van de Utrechtsche Historische Studentenkring vond plaats op 5 maart 1926. Er waren wat studenten in de geschiedenis bijeengekomen, die het niet geheel eens waren met de wijze van tentaminering. Besloten werd dat twee van hen, de heren Beyerman en Jansma, een bezoek zouden brengen aan professor Kernkamp om aan hem hun onvrede kenbaar te maken. Jansma en Beyerman zouden de geschiedenis ingaan als de oprichters van de Utrechtse Historische Studentenkring.

Verschillende aanwezigen waren van mening dat de geschiedenisstudenten zich aan moesten sluiten bij het Utrechtse Studentencorps, en op die manier actief moesten worden in het verenigingsleven. Anderen vonden dat er een zelfstandige vereniging voor geschiedenisstudenten zou moeten komen. Er werd besloten tot het laatste en daarmee was de oprichting van de vereniging voor geschiedenisstudenten in Utrecht een feit. Op de vergadering van 23 maart kreeg de vereniging haar naam, de Utrechtsche Historische studentenkring.

Reeds aan het einde van 1926 werd gesproken over een reorganisatie van de vereniging. De drang tot hervorming is één van de kenmerken van de Utrechtse Historische Studentenkring gebleven. In de jaren zeventig raakten de hervormingen in een stroomversnelling. De Utrechtse Historische Studentenkring was niet langer een gezelligheidsvereniging die uitstapjes en lezingen organiseerde, maar werd een vakbond voor geschiedenisstudenten. Democratisering was het sleutelwoord in die jaren. Een bestuur dat alles voor het zeggen had, was daarmee niet meer te handhaven. Er kwam een stuurgroep, waarin een variabel aantal leden zitting nam. De leden van het laatste bestuur vóór de "Utrechtse Historische Revolutie" namen de bestuurslinten mee, uit angst voor vernietiging. Dit was geen ongegronde angst, aangezien iemand van de nieuwe lichting ook het archief van de Organisatie voor Studenten in de Geschiedenis in Nederland (OSGN) uit een treinraampje had gegooid. In de jaren tachtig nam de strijdlustigheid van de Utrechtse Historische Studentenkring ten opzichte van onderwijs en wereldpolitiek geleidelijk af.

De Utrechtse Historische Studentenkring is nu niet langer een vakbond, maar heeft nog altijd een stuurgroep. Ze organiseert tegenwoordig weer lezingen, excursies in binnen en buitenland, feesten en dergelijke. In 1996 werd het zeventigjarig bestaan de van de vereniging gevierd, wat aanleiding was tot de inventarisatie van het archief van de vereniging.