Het Fonds van Algemene Weldadigheid werd in 1810 te Maarssen en Nieuw-Maarsseveen opgericht.
Op 8-12-1828 werd een reglement opgesteld dat de doelstelling van het fonds en de wijze waarop men de doelstelling wou realiseren behandelde. In 1842 werd opnieuw het reglement gewijzigd.
In artikel 1 van laatstgenoemd reglement werd als doelstelling vermeld: "...het verzorgen en verpleging van zieken en van alle lichamelijke ongesteldheden, de bevordering der vaccine, het toedienen van verloskundige hulp in buitengewone gevallen, het verleenen van schoolonderwijs en onderrigt in het wollennaaijen aan een onbepaald getal kinderen en eindelijk het uitreiken van levensmiddelen en andere noodzakelijke behoeften, indien de staat der kasse zulks gedoogt..."

Het taalgebruik in het reglement was zeer bloemrijk, in artikel 2 wordt gesproken over "...edele en menschlievende daden..." en "...eerlijke doch verborgene armoede opgespoord en gelenigd..."
Het bestuur aangeduid als directie bestond uit zes personen, namelijk een voorzitter, een ondervoorzitter, een penningmeester, een commissaris over de benoemden voor genees- en heelkundige behandelingen, een commissaris voor het onderwijs en een secretaris.
Een van de voorwaarden om gekozen te worden tot directielid was het deelnemer zijn aan het fonds. Beoogd werd bij samenstelling van de directie een gelijk aantal ingezetenen uit Maarssen en Nieuw-Maarsseveen te kiezen.
Bij het openvallen van een bestuursfunctie kozen de overige directieleden in de eerstvolgende vergadering zelf een opvolger. Niet verkiesbaar was een deelnemer die het fonds bediende, bijvoorbeeld een geneeskundige.
De directie vergaderde 4 keer per jaar, in dringende omstandigheden kon een extra vergadering worden belegd.

Naast het feit dat alleen vergaderd kon worden bij een aanwezige meerderheid van de leden, kon alleen besloten worden bij meerderheid van stemmen. De voorzitter of zijn plaatsvervanger had een beslissende stem indien de stemmen staakten.
In de maand juni was er een algemene vergadering voor de directeuren, deelnemers en leden en werd verslag van de handelingen en verantwoording over de inkomsten en uitgaven over het afgelopen jaar gedaan/afgelegd.
Het lidmaatschap van het fonds kostte jaarlijks minimaal een gulden, de directeur moest echter de bijdrage verdubbelen.
Het deelnemerschap aan het fonds kostte jaarlijks zes gulden.
Men ging er vanuit dat voor elke zes gulden "... één behoeftig kind tusschen de zes en twaalf en twaalf jaren oude onderwijs genieten in het lezen, schrijven en rekenen, één kind tusschen de 8 en 14 jaren oud het wollenaaijen leeren, en één persoon uit de minvermogende volksklasse in alle ziektegevallen genees- en heelkundige hulp bekomen..."
De deelnemers mochten zelf een kind voor het onderwijs aanwijzen, al zag men vanuit de directie liever dat men deze keus aan haar overliet.

Ook voor minvermogenden bestond de mogelijkheid tegen een jaarlijkse betaling per deelnemend persoon gebruik te kunnen maken van geneeskundige- en heelkundige hulp. Deze personen kregen dan de status van benoemde, en zo het recht op hulp.
De naaischool telde een leerlingenaantal van tussen de 6-8 kinderen.