Bij plaatselijke verordening no. 295 werd op datum van 1873 juni 30 de gemeentelijke gezondheidscommissie in het leven geroepen. Samengesteld uit zes leden, waartoe zoowel medische als industrieële deskundigen behoorden, opende zij een ruime basis tot samenwerking, te meer daar tevens aan een lid van het dagelijksch Bestuur der Gemeente en aan een lid van het Burgerlijk Armbestuur raadgevende stem in de commissie was toegestaan. De commissie stelde zich ten doel het College van B. en W. van bericht en advies te dienen omtrent alles, wat betrekking had op de Gezondheidspolitie en den openbaren gezondheidstoestand. Bovendien lag het in haar bevoegdheid aan den Raad of aan B. en W. zoodanige voorstellen in te dienen, die haar in het belang der volksgezondheid wenschelijk voorkwamen. Meer in het bijzonder ontplooide de activiteit der plaatselijke commissie zich op het terrein der levensmiddelen, waartoe een speciale commissie tot het verrichten van scheikundige en mikroskopische onderzoeken in het jaar 1889 werd ingesteld. Bij de Wet van 21 juni 1901 ( Staatsblad no. 157) kwamen de plaatselijke gezondheidscommissiën onder toezicht van het Rijk, met het gevolg, dat ingrijpende veranderingen zoowel betreffende de samenstelling van haar bestuur als het terrein harer werkzaamheden plaats grepen. Deze wijzigingen vonden nadere bepaling bij K.B. van 27 Mei 1902 ( Staatsblad no. 77). Gedurende deze nieuw ingetreden periode legde de commissie een bijzondere activiteit aan den dag aangaande het hier ter stede nijpende vraagstuk der volkshuisvesting. Daartoe werd in een vergadering van 16 maart 1904 een subcommissie samengesteld, bestaande uit 3 leden en bijgestaan door een bezoldigd technisch beambte om een systematisch woningonderzoek in de verschillende stadswijken in te stellen. Daarnaast was een subcommissie voor de keuring van levensmiddelen tot aan de inwerkingtreding der Wet van 19 sept.1919, regelende de keuring en aanduiding van waren, ijverig werkzaam.

Ten gevolge van den noodtoestand, door de economische wereldcrisis allerwege ontstaan, werden de Rijksgezondheidscommissiën bij de Wet van 14 Dec. 1933 (Staatsblad no. 687) met ingang van 1 Januari d.a.v. opgeheven. In de loop van het dienstjaar 1935 werden de Archieven zoowel van de voormalige plaatselijke gezondheidscommissie als van de opgeheven Rijksgezondheidscommissie in het Gemeente-Archief gedeponeerd. Door den Heer Gemeente-Archivaris dr. A. Kessen, belast met het vervaardigen van een inventaris als stage-werkzaamheid, ondernamen wij dezen arbeid, ons richtende naar de princiepen zoals deze vastgelegd zijn in de" Handleiding voor het ordenen en beschrijven van Archieven". Nadat bij beslissing van den Heer Gemeente-Archivaris het besluit van den Minister van Binnenl. Zaken en van den Minister van Onderwijs, K. en W.van 29 Febr. (15 Apr.) 1936, no. 4559 B.B. (no.2130) K.en W.) nopens de voor vernietiging in aanmerking komende stukken op het omvangrijke Archief der gezondheidscommissie was toegepast, trachtten wij orde te scheppen in de waardevolle stukken. Ons houdende aan het grondprinciep van het "respect des fonds" brachten wij de ordening der Archiefstukken aan naar het "model-jaarverslag"(1902) der commissie (Gr. art.27 Gezondheidswet), volgens welke haar activiteit over verschillende rubrieken werd verdeeld (rubriekensysteem) en waarnaar de archiefbeheerder zich richtte. De dossiers, de ingekomen- en uitgegane stukken werden aldus onder de hun passende rubriek, mede aan de hand der chronologische registers op de ingekomen- en uitgegane stukken, ondergebracht. Vervolgens werden deze drie soorten van stukken respectievelijk gerangschikt naar den begindatum van den tijd, waarover de zaak liep, naar den datum, waarop het stuk geëxhibeerd was of naar het tijdstip van verzending. Wij vestigen ver de aandacht op de rijke verzameling van gedrukte verslagen, een nieuwe vorm van inlichtingenbronnen, die de geschreven documenten aanvullen.

Bij het ineenzetten van den inventaris meenden wij op grond van de essentiëele wijziging, die de gezondheidswet aanbracht en waarbij de eertijds afhankelijke commissiën rechtens een zelfstandig karakter toegekend werd, een splitsing te moeten aanbrengen tusschen deze twee perioden van haar openbaar optreden. Mijn dank en erkentelijkheid aan den Heer dr. A.Kessen, moge hier tenslotte tot uitdrukking komen voor zijn welwillende voorlichting gegeven bij het verrichten van deze werkzaamheden.