De dagelijkse leiding van de gemeente berustte bij de kerkeraad, die in uitgebreider samenstelling (namelijk met de oud-leden) grote kerkeraad werd genoemd. De taak van de grote kerkeraad was het aanwijzen van afgevaardigden naar de Synode, het benoemen van kerkeraadsleden, het sluiten van de door de kerkeraad goedgekeurde rekeningen van kerk en diaconie en het nemen van beslissingen over verkoop, vervreemding of bezwaring van gebouwen en eigendommen der kerk. De diakenen zorgden voor de bedeling der armen en collecteerden behalve in de kerk eenmaal per drie maanden bij de gemeenteleden aan huis. Verder waren zij belast met het beheer der diaconiegoederen en -gelden, maar zij mochten geen uitgaven doen zonder toestemming van de kerkeraad, met uitzondering van die voor kleine reparaties - aan gebouwen - die geen uitstel gedoogden. In de laatste week van het jaar lichtten zij de bussen in de kerk en de catechisatiekamer, waarvan de opbrengst gelijkelijk tussen kerk en diaconie werd verdeeld.

Bij het in 1956 door de Synode vastgestelde nieuwe kerkelijk reglement: de "ordeningen van de Evangelisch-Luthersche Kerk in het Koninkrijk der Nederlanden", werd bepaald dat de gemeente wordt bestuurd door de kerkeraad, bestaande uit de predikant, ouderlingen, kerkrentmeesters en diakenen. De predikant is ambtshalve voorzitter van de kerkeraad. De verkiezing der kerkeraadsleden geschiedt door de stemgerechtigde leden der gemeente.