De polders en later het waterschap hadden geen grondbezit of visrecht, dat verpacht kon worden. Inkomsten kwamen derhalve alleen uit omslagen en eventuele schouwboeten. In de Oosterpolder achter Spakenburg werd vanaf 1844 jaarlijks omslag geheven, variërend van ¿ 0,40 tot ¿ 2,-per bunder. Daarvóór kwam dat sporadisch voor, althans in de tijd, waarover gegevens bewaard zijn gebleven (vanaf 1827).

De omslag in de Nieuwe Oosterpolder lag vanaf 1828 jaarlijks tussen ¿ 0,20 en ¿ 1,10 per bunder, behalve in 1845 (ca ¿ 3,-per bunder). De jaarlijkse omslagen in de Derde Nieuwe Oosterpolder lagen vanaf 1844 tussen ¿ 0,40 en ¿ 1,20 per bunder.

Het Oosterwaterschap kende een jaarlijkse algemene omslag en aparte omslagen per afdeling, die alleen geheven werden als er kosten gemaakt moesten worden voor het onderhoud van de daarin gelegen werken. De algemene omslag liep vanaf 1859 tot de Eerste Wereldoorlog geleidelijk op van ¿ 0,25 tot ¿ 0,60 per hectare. Na 1915 lag het bedrag tussen ¿ 0,80 en ¿ 1,50 per hectare.

Ook dit waterschap ontving in 1890 bij de verdeling van de uitkering gedaan in 1883/84 door het hoogheemraadschap van de Bunschoter Veen- en Veldendijk aan het waterschap De Bunschoter en Duister Uitwatering in Zee zijn deel. De ingelanden van de tweede en derde afdeling besloten hun aandeel te beleggen in obligaties *  . In 1894/95 werd het geld van de derde afdeling besteed voor verbetering van de weg de oostelijke Dorpssingelburgwal te Bunschoten, omdat deze door de vele regen in de zomer onbruikbaar was geworden *  . Het aandeel van de landen in de latere vierde afdeling van het Oosterwaterschap, die toen nog tot geen waterschap behoorden, werd als 'fonds voor het eerste district' apart beheerd door het bestuur van het hoogheemraadschap *  . In de eerste afdeling werd het geld geleidelijk aan gebruikt voor het onderhoud van de daar gelegen werken, hoewel dat in strijd was met de oorspronkelijke bedoeling van de uitkering. Tot 1905 hoefde er daarom geen aparte omslag in deze afdeling te worden geheven.