Tijdens de slag om Arnhem in september 1944 is zowel het archief van het arrondissement Arnhem als dat van het arrondissement Zutphen vanaf circa 1849 verloren gegaan. In mei 1945 werden de werkzaamheden van beide arrondissementen weer opgevat. Dit hield onder meer in dat de nieuwe archieven moesten worden opgebouwd.

In verband hiermee werd in juni 1945 aan de heer T. Huisman, hoofd van de dienstkring Arnhem, opdracht gegeven een onderzoek in te stellen naar de meest gewenste inrichting van de archieven van Rijkswaterstaat.

Ondertussen werd in het arrondissement Arnhem een decimaal dossierstelsel gehanteerd, waarvan de codegetallen ontleend leken te zijn aan de VNG-code. Het arrondissement Zutphen maakte gebruik van een alfabetische rubrieksindeling.

Na bemoeienis van de Commissie van Advies inzake de inrichting van de Rijkswaterstaatsarchieven, waarvan ook eerdergenoemde heer Huisman lid was, werden per 1 januari 1948 de zaaksgewijze ordening, de archiefcode-Huisman en het fiche-doorschrijfsysteem ingevoerd. Zowel het arrondissement Arnhem als het arrondissement Zutphen hebben de stukken uit de periode 1945-1947 volgens de code-Huisman omgewerkt.

Beide arrondissementen hebben bij de indeling van hun archieven een onderscheid gemaakt tussen de algemene correspondentie en de stukken betreffende de objecten. De algemene correspondentie werd primair op code geordend, de stukken betreffende de objecten primair op object en secundair op code. Voor de objectaanduiding heeft het arrondissement Arnhem consequent twee letters gebruikt, daarachter volgde het code-getal. De letters waren meestal afkortingen van het begin- en eindpunt van een weg/dijk (bijvoorbeeld A-N = Arnhem-Nijmegen). In tegenstelling tot het arrondissement Arnhem heeft het arrondissement Zutphen afwisselend gebruik gemaakt van een lettercombinatie en van de nummers van de wegen volgens de elkaar opvolgende rijkswegenplannen.

De huisvesting van beide arrondissementen liet veel te wensen over. Dit leidde regelmatig tot verhuizingen naar grotere kantoorgebouwen in en buiten Arnhem. In verband met het blijvende ruimtegebrek werd in het archief van het arrondissement Arnhem een vrij willekeurige scheiding aangebracht tussen het dynamisch en semi-statisch archief. Deze scheiding werd gemaakt door stempels op de dossieromslagen en dozen zichtbaar gemaakt. Het semi-statisch gedeelte werd aangegeven met de letters AO (Arnhem-Oud) en het dynamisch gedeelte met de letter A (Arnhem).

Ook het arrondissement Zutphen had te maken met ruimtegebrek. Als gevolg hiervan werd het archief zelfs op zes plaatsen opgeborgen. Een strakke scheiding tussen dynamisch en semi-statisch archief werd echter niet aangegeven. Uiteindelijk verhuisden beide arrondissementen naar het rijkskantorengebouw aan het Gildemeestersplein 1 te Arnhem.

In 1981 werden de beide archieven, wegens ruimtegebrek in het rijkskantorengebouw, geplaatst bij de Hoofddirectie van de Waterstaat in 's-Gravenhage.

In beide arrondissementsarchieven heeft tweemaal aanwijsbaar selectie en vernietiging plaatsgevonden. De eerste keer voor het arrondissement Arnhem in 1968 en voor het arrondissement Zutphen in 1971. Van deze selectie is weinig meer bekend dan dat van het arrondissement 50 à 60 meter is vernietigd. De tweede maal vond plaats in 1977. Deze vernietiging hield verband met het in 1977 van kracht worden van de vernietigingslijst van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat en geschiedde door de directie Gelderland, als taakopvolger van de arrondissementen. De directie heeft van deze vernietiging categorieënlijsten en lijsten van dossiers vervaardigd.

In verband met taakwijzigingen en overdracht van objecten in beheer en onderhoud aan andere organen hebben beide arrondissementen delen van hun archief overgedragen aan andere rijkswaterstaatsorganen, maar ook archiefgedeelten in overdracht ontvangen van andere organen.

Bij de opheffing van de arrondissementen in 1975 heeft de directie Gelderland de afwikkeling van de niet afgeronde zaken op zich genomen. De stukken betreffende deze zaken zijn bijna nooit uit de arrondissementsarchieven gelicht, omdat de directie zelf voldoende schriftelijke neerslag van deze zaken had. In de gevallen dat zij hierover niet beschikte, werden de dossiers tijdelijk geleend uit de arrondissementsarchieven.