Waardenburg en Neerijnen waren vóór 1795 zg. dagelijkse heerlijkheden: de "dagelijkse heren" hadden verschillende benoemingsrechten in hun heerlijkheid en geringe bevoegdheden bij de uitoefening van de rechtspraak (ze mochten b.v. wel boeten eisen maar geen doodvonnissen uitspreken). Na de omwenteling van 1795 werden alle heerlijkheden opgeheven. Bij besluit van de Souverein Vorst van 26 maart 1814 kregen de heren der voormalige heerlijkheden slechts ten dele hun oude rechten terug. Zo hadden de eigenaars van Waardenburg en Neerijnen na 1815 aanvankelijk nog enige bemoeienis met het plaatselijk bestuur en met het bestuur van de dorpspolders Waardenburg en Neerijnen. Verder bemoeiden zij zich ook met kerkelijke zaken doordat ze opperkerkvoogd waren en het collatierecht bezaten van de predikant van de Hervormde gemeenten van Waardenburg en Neerijnen. Voorts waren ze collator van de vicarie en oppergasthuismeester van het Jacobigasthuis te Waardenburg. (Zie voor nadere bijzonderheden hierover de volgende paragrafen.) Het archief bevat daardoor een groot aantal stukken die verband houden met de uitoefening van die verschillende rechten.