In 1860 werd de geneeskundige dienst gereorganiseerd en voortaan uitgevoerd volgens de richtlijnen van het in dat jaar ingevoerde Reglement van Beheer *  . De apotheek te Frederiksoord werd gesloten en tot 1910 werden de geneesmiddelen geleverd door apothekers te Steenwijk *  . Na 1910 was de dokter van de Maatschappij weer apotheekhoudend huisarts, zoals gebruikelijk op het platteland. Het 'doktersfonds' voorzag mensen, woonachtig in het gebied van de Maatschappij, van medicijnen en geneeskundige behandeling. Het aantal leden van het doktersfonds steeg na 1910 aanzienlijk, toen personen die een gewone hoeve of een woning met tuin van de Maatschappij in gebruik hadden ' de zogenaamde 'kleine huurders' ' bij huurcontract verplicht lid moesten zijn van het ziekenfonds. Het in werking treden van het ziekenfondsbesluit op 1 november 1941, waarbij de geneeskundige verzorging van werknemers en hun gezinnen door de overheid werd geregeld, deed het bestuur besluiten de 119 jaar oude geneeskundige dienst per 1 januari 1946 op te heffen. De ambtelijke verhouding tussen bestuur en arts was vanaf die datum vergelijkbaar met die tussen gemeentebestuur en gemeente- arts *  .

In het begin van deze eeuw werd de wijkverpleging uitgebreid. In 1904 trad een wijkverpleegster in dienst van de Maatschappij. Het uitoefenen van wijkverpleging in alle delen van het uitgestrekte koloniegebied was echter een onmogelijke opgaaf. In 1907 trad de Maatschappij toe als lid van Het Groene Kruis, zodat in bijzondere gevallen een beroep kon worden gedaan op de diensten van deze vereniging. Nadat het doktersfonds was opgeheven konden gezinshoofden zich aansluiten bij Het Groene Kruis te Vledder; het aanstellen van een wijkverpleegster door deze vereniging werd hierdoor mogelijk. De functie van wijkverpleegster in de koloniën bleef echter bestaan. De zuster werd voortaan geheel uit de algemene kas van de Maatschappij bezoldigd. Vanaf 1 januari 1946 werden haar werkzaamheden geregeld in overleg met het bestuur van Het Groene Kruis *  .