Tot 1929 was de Hoornse polder bemalen door een molen, die het polderwater op de Oude Rijn uitsloeg. Na afbraak van de molen bemaalde de polder Kerk en Zanen de Hoornse polder. In 1939 werd de Hoornse polder in open verbinding gebracht met de polder Rietveld, welke polder een molen met een mechanische hulpaandrijving had. Het water werd uitgeslagen op de Papenvaart, die in onderhoud was bij het hoogheemraadschap van Rijnland. In alle kosten van deze bemaling werd (ingevolge een bemalingsovereenkomst van 1939) door beide polders hectaresgewijs bijgedragen. Door samenvoeging van beide polders was de afwatering van de Hoornse polder op de polder Rietveld verzekerd en de Hoornse polder kreeg medezeggenschap over de bemaling.

Door de hoge onderhoudskosten van de Papenvaart en de slechte toestand van de kaden langs de Papenvaart, werd door Rijnland gezocht naar een oplossing die zowel voor de polder als voor Rijnland acceptabel was. Rijnland vond deze oplossing door een nieuwe bemaling te projecteren op de plaats van de voormalige molen van de Hoornse polder, waardoor de Rietveldse molen buiten werking kon worden gesteld en de Papenvaart kon worden afgesloten. Het bestuur kon kiezen tussen óf de kaden verzwaren óf een nieuwe bemaling stichten. In het eerste geval zou Rijnland geen subsidie verlenen omdat de tweede oplossing goedkoper was. Het bestuur voelde zich in een dwangpositie gebracht, zodat men uiteindelijk koos voor een nieuwe bemaling. De plaats waar het nieuwe gemaal geprojecteerd was, was omstreden. Sommige ingelanden waren van mening dat de toevoer van water op deze plaats onvoldoende zou zijn en dat daarentegen het poldergedeelte waarin de boomkwekerijen lagen zeer veel hinder van het water zou ondervinden. Deze vrees werd bewaarheid want nadat op 22 maart 1966 het nieuwe dieselgemaal aan het beginpunt van de molenboezem van de voormalige Hoornse polder in gebruik werd genomen, ontstond er veel wateroverlast voor de boomkwekerijen in de voormalige Rietveldse polder. De afvoerweg van het water was voor het gebied van de boomkwekerijen veel langer geworden en voldeed niet aan de hernieuwde eisen. Nadat de watergangen waren verdiept en gereinigd behoorde de wateroverlast grotendeels tot het verleden. *