De collectie Momus Oude Mannenhuis (Stichting Momus) betreft het oudemannenhuis met de naam Momus en mag niet vereenzelvigd worden met de sociëteit Momus, die uit 1839 dateert. De naam wijst wel op gemeenschappelijke raakvlakken. Maar bewust hebben de oprichters van dit bejaardenhuis er voor gekozen om hun initiatief in de vorm van een zelfstandige stichting te gieten met een eigen bestuur. Deze scheiding werd van beide kanten gerespecteerd

De sociëteit Momus had niet alleen een gezelligheidsfunctie, maar men stelde zich daarnaast tot doel volgens een negentiende eeuwse mentaliteit de liefdadigheid te beoefenen ("plezeer ende chariteit"), maar dan wel onder een eigen autonome beheersvorm. Volgens een ongeschreven samenwerkingspatroon tussen de Maastrichtse instellingen van weldadigheid had de Stichting Momus zich speciaal het lot aangetrokken van behoeftige oude mannen, die onverzorgd achterbleven. Daartoe werd in 1888 een bejaardentehuis opgericht

Dit oude mannenhuis heeft tot 1959 bestaan en was onderhand volledig verouderd. Omdat nieuwbouw voor het bestuur geen haalbare optie was, werd het tehuis verkocht en de taak aan het Burgerlijk Armbestuur overgedragen. (Het huis ligt wel nog altijd in de Herbenusstraat.) De stichting werd in een sociale fundatie omgezet. De opbrengst van de verkoop van het tehuis aan de Herbenusstraat werd belegd en de inkomsten werden bestemd ten behoeve van "de stille armen". Zo functioneert deze fundatie nog altijd, al valt het niet mee deze doelstelling in de praktijk te realiseren.

Op grond van bestaande relaties met de toenmalige bestuursleden (o.a. met Max van Heijst als voorzitter) werd Philips in 1986 secretaris. Bij gelegenheid van het jubileum van het Oude Mannenhuis in 1988 is hij nader op de geschiedenis ingegaan en schreef hij een verhandeling onder de titel 'Honderd jaar Momus Chariteit'.
Het was de wens van het toenmalig bestuur dat de tekst niet zou worden gepubliceerd, waarschijnlijk om te vermijden, dat er plotseling een te groot beroep op deze fondsen zou worden gedaan.

Rechtens is Momus nog altijd een zelfstandige stichting. Het archief berust onder het bestuurslid P. Lambriex.
De collectie is verzameld door Philips in zijn functie van bestuurslid en als auteur van de verhandeling 'Honderd jaar Momus Chariteit'.
Het archief van de Sociëteit Momus, dat zoals vermeld hier volledig los van staat, berust bij het Gemeentearchief Maastricht.