In de wet van 22 december 1828, Stbl. 73, werd de rechterlijke indeling van de provincie Holland vastgesteld. Holland (noordelijk gedeelte) bestond uit drie arrondissementen. Haarlem was nog geen zelfstandig arrondissement maar viel onder het arrondissement Amsterdam. De wet trad pas op 1 oktober 1838 in werking. Met de wetswijziging van 1842 werd Noord-Holland met één arrondissement uitgebreid. Haarlem werd het vierde arrondissement. Het arrondissement Haarlem bestond uit drie kantons. Op 15 mei 1877 traden de wetten van 9 april 1877, Stbl. 74-78, in werking. Het rechtsgebied van het gerechtshof te Amsterdam werd opnieuw vastgesteld. Haarlem werd het derde arrondissement en bestond uit de kantons Haarlem, Zaandam, Purmerend en Haarlemmermeer. De wet van 17 november 1933, Stbl. 604, trad op 1 januari 1934 in werking en stelde opnieuw het rechtsgebied van het Gerechtshof Amsterdam vast. Het rechtsgebied bleef uit vier arrondissementen bestaan. In het arrondissement Haarlem werd het aantal kantons teruggebracht naar twee: Haarlem en Zaandam. Deze situatie bleef gehandhaafd met de in werkingtreding van de wet van 10 augustus 1951. Wel trad er enige mutatie op van de rechtsgebieden van de kantongerechten.