Het archief is in mei 2004 in bruikleen gegeven aan de Archiefdienst voor Kennemerland. Op 12 juli van hetzelfde jaar volgde een aanvulling. Deze is bij ontvangst beschreven door J.V. Suurmond. Bij de inventarisatie van het eerder ontvangen deel zijn deze beschrijvingen ingevoegd. Op 13 juli 2005, toen de inventarisatie al was afgerond, volgde nog een aanvulling. Deze stukken zijn met hogere nummers alsnog in de inventaris ingevoegd.
De aanvulling uit 2004 bestond voor een deel uit beeldmateriaal. Bij de overbrenging is afgesproken dat dit bij het archief bewaard moet blijven.

In 1843-1844 heeft het kerkenraadslid G. van Breugel het archief geïnventariseerd. Bij het doorlezen van de kerkenraadnotulen zette hij zijn paraaf (in inkt) in de kantlijn van de notulen die hij interessant vond. Zijn kennis van financiële stukken was beperkt, hij beschreef ze allemaal als registers van inkomsten en uitgaven (registres des recettes et des débours) ongeacht of het rekeningen, journalen, kasboeken of grootboeken betrof.

In de kerkenraadsnotulen van 16 maart 1884 wordt melding gemaakt van een advies van La Commission pour la révision des Archives om archiefstukken ter beschikking te stellen van La rédaction de l'histoire des Eglises Wallonnes dans les Pays-Bas te Leiden. De lijst van op te zenden stukken is in het notulenboek afgeschreven. De vergadering gaat akkoord en ouderling Mr. A.J. Enschedé krijgt opdracht om voor de verzending naar Leiden zorg te dragen.

Slechts een deel van deze stukken is teruggekomen. In inventarisnummer 90 bevinden zich onder andere twee lijsten van archiefstukken. In lijst A, opgesteld door het kerkenraadslid F. Allan, de bekende Haarlemse geschiedschrijver, staan de stukken opgetekend die men ter beschikking van de Rédaction zal stellen. Hierbij zijn de volledige reeks kerkenraads- en diakenennotulen. Lijst B, die A gedeeltelijk overlapt, bestaat uit (voornamelijk financiële) stukken die volgens het opschrift nog slechts historische waarde hadden ('n'ont plus d'autre intéret qu'au point de vue historiques') en daarom ondergebracht konden worden in de Bibliothèque Wallonne te Leiden. Kennelijk was men van mening dat ze in genoemde bibliotheek beter op hun plaats waren dan in de archiefkast in de consistoriekamer van de kerk, waarin het archief bewaard werd. Tegenwoordig is de Bibliothèque Wallonne ondergebracht in de Universiteitsbibliotheek van Leiden. De verantwoordelijkheid voor de Bibliothèque Wallonne en de daarin aanwezige archieven berust bij de Commission de l'Histoire de l'Eglise Wallonne. Een verzoek aan deze Commission om de genoemde archivalia in bruikleen te krijgen heeft vooralsnog geen resultaat gehad.
De inventaris van deze overgedragen archiefstukken (in de Franse taal) is als bijlage bij deze inventaris gevoegd.

Zoals alle kerkgenootschappen in Nederland, moest ook de Waalse kerk in 1811 zijn doop-, trouw- en begraafboeken als retroacten van de Burgerlijke Stand overdragen aan de overheid. Alvorens dit te doen, heeft men gegevens uit de doop- en trouwboeken overgeschreven. Hierbij heeft men gekozen om de dopelingen en bruidegommen alfabetisch, op eerste letter van de achternaam, te plaatsen in plaats van zuiver chronologisch. Na 1811 heeft men de doopinschrijvingen op deze manier vervolgd, terwijl de huwelijken verder chronologisch werden ingeschreven.

Curieus is de aanwezigheid van een grafboek, dat eens samen met het grafboek van de Janskerk een geheel gevormd moet hebben. Vermoedelijk is dit in beheer geweest bij de kerkvoogdij van de Nederlands Hervormde Gemeente. Toen de Waalse Kerk in 1855 eigen kerkvoogden installeerde, heeft men vermoedelijk het grafboek opgeëist en is het Janskerk-gedeelte daaruit gesneden.