De stukken, waarvan hier de beschrijving volgt, zijn in 1918 door de Algemene Rijksarchivaris overgedragen, zonder dat de herkomst daarvan bekend was, en later nog aangevuld met stukken voornamelijk uit de eveneens op het Algemeen Rijksarchief berustende collectie charters van Kennemerland en West-Friesland. Verder zijn in de aanwinsten van het Rijksarchief alhier onder de Cheltenhamse stukken nog enige gevonden, die hiertoe behoorden *  .

Uit een handschrift van Van Alkemade en Van der Schelling (Gemeentearchief Haarlem B 915) blijkt, dat er een grotere verzameling is geweest dan wij kennen; daar wordt een beschrijving gegeven van ± 160 stukken, van Juffrouw Van Zijl van Noordwijk in 1731 in bruikleen ontvangen; onze verzameling telt 222 stukken. De oorspronkelijke moet n.l. groter zijn geweest, aangezien de stukken bij Van Alkemade slechts voor ongeveer de helft kloppen met een deel der onze, zodat er ongeveer 80 stukken zijn geweest, die wij niet kennen, en wij weer meer stukken hebben over Roepers c.s., door Van Alkemade niet vermeld; de reden hiervan is niet duidelijk.

Wel berusten er nog enige weinige op het Gemeentearchief; ook daarvan blijkt de herkomst niet; zij staan bijgeschreven in de inventaris Enschedé I nr. 1772 anno 1385 en nr. 2152 anno 1454.

Ook berust aldaar het octrooi van 1657 voor de weduwe van Jan van Veen in de portefeuille Haarlemse genealogieën.

Wie deze Juffrouw Van Zijl van Noordwijk is, blijkt uit een handschrift ter Stadsbibliotheek van Judocus Cats van 1628, waar voorin een eigenhandige aantekening voorkomt van Maria Van Zijl, dochter van doctor Simon en Juffrouw Margareta van Veen; dit handschrift is door haar in 1730 aan de pastoor van Noordwijk geschonken. Zij is de ons uit de stukken bekende Maria, gehuwd 1e met Van Eeckhout, 2e met Rothé. Die eigenhandige aantekening verraadt volmaakt dezelfde hand als die der meeste dorsale aantekeningen op de Roeperpapieren. Hoe is Maria van Zijl aan deze stukken gekomen? Waarschijnlijk door het bezit van het huis De Wildeman.

Want Enschedé II 2477e vermeldt onder 1775 bij de verkoop van het huis De Wildeman onder de retroacta o.a. 1691 verkoop door de executeurs in de boedel van de weduwe van Jacob Thuynman aan de kinderen van dr. Simon van Zijl van De Wildeman; en 1758 verkoop door Simon Rothé, (niet Bothe, zoals in een stuk uit onze verzameling van 1713 staat) enige zoon van Maria van Eeckhout dochter van Maria van Zijl en Christiaen Louis Rothé jr. van een huis op de Bakenessergracht bij het Spaarne. Hieruit blijkt, hoe het huis De Wildeman in 1691 of later aan Maria van Zijl is gekomen en hoe het weer in 1758 en 1775 aan anderen is overgegaan.

De andere stukken hebben betrekking op de bekende middeleeuwse Haarlemse familie Roeper; hoe ze vererfd zijn op de familie Van Veen-Van Zijl blijkt niet uit de stukken zelf. Wel komen op vele dorsale aantekeningen voor, meestal met de hand van Maria van Zijl, welke echter met voorzichtigheid dienen te worden gebruikt, daar zij zich wel vergist in de familieleden en ook de inhoud niet altijd juist weergeeft.

De onderlinge verhouding van de families Wtenhage, Thuynman, Van Veen, Van Zijl en Rothé is duidelijk, zoals uit de bijgevoegde staat is te zien *  ; minder duidelijk is dit ten opzichte van de familie Boyerman *  en de oudere leden der familie Tetrode *  : hier bewijzen de dorsale aantekeningen, dat ze tot de kern der verzameling behoren.

Wat nu deze kern aangaat, zijn de stukken, die op familieleden betrekking hebben, dus op personalia, familiegewijs achter elkaar gevoegd; maar de stukken over huizen en landerijen, dus over realia, zijn alle tezamen in één rubriek ondergebracht en geografisch gerangschikt, waardoor het familiebezit als zodanig duidelijker uitkomt, dan wanneer deze onder de afzonderlijke familieleden waren vermeld. Vergelijk hierover wat mr. Bos in zijn inleiding op de inventaris van de huisarchieven Menkema en Dijksterhuis zegt (Verslagen 1904 blz. 319). Naast de reeds genoemde bleef een aanzienlijk getal stukken over, waarvan - afgezien van cijfers of data in dorso - niet het geringste verband met de eerste kon worden aangetoond, noch wat de families betreft, noch wat de ligging der huizen en landerijen aangaat. Ook deze zijn verdeeld in personalia en realia, de eerste chronologisch, niet alfabetisch, opdat bij elkaar behorende stukken wellicht gemakkelijker zijn terecht te brengen; de realia weer geografisch om dezelfde reden.

Stukken op bepaalde families betrekking hebbende, zoals bijv. op Olycan *  , zijn bij elkaar beschreven, zonder scheiding in personalia en realia, wegens gering aantal.

Onze verzameling, lopende van het begin van de 14de tot het begin van de 18de eeuw, bevat belangrijke gegevens over aanzienlijke middeleeuwse Haarlemse families, die allergelukkigst worden aangevuld door akten uit het cartularium van St. Jan op het Rijksarchief alhier, de aantekeningen van Van Alkemade met nog vele andere gegevens op het Gemeentearchief *  . Moge de beschrijving van de Roeperpapieren ertoe bijdragen, dat het verloren geraakte nog eenmaal worde terecht gebracht.