44 Kantongerecht Zevenbergen, 1838-1929 ( Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC) )
44
Kantongerecht Zevenbergen, 1838-1929
Inleiding
Historisch overzicht
Hoger beroep en cassatie *
44 Kantongerecht Zevenbergen, 1838-1929
Inleiding
Historisch overzicht
Hoger beroep en cassatie *
De kantonrechter behandelde zelf geen zaken in hoger beroep.
Aanvankelijk (tot 1886) waren vonnissen van de kantonrechter in strafzaken onderworpen aan hoger beroep met uitzondering van het geval dat op overtredingen (contraventions de police) - dus niet op wanbedrijven (délits) - geen hogere of andere straf stond dan een geldboete van ten hoogste twintig gulden. Na 1886 waren alle strafvonnissen vatbaar voor hoger beroep behalve wanneer er over strafbare feiten was geoordeeld waarop geen andere of hogere straf stond dan een geldboete van vijfentwintig gulden. *
Alle vonnissen in burgerlijke zaken waar meer dan vijftig gulden gevorderd werd, waren onderworpen aan hoger beroep. * Uitgezonderd van deze hoofdregel waren:
- rechtsvorderingen tot ontruiming van huizen, gebouwen, woningen, pakhuizen, stallen, zolders, kelders, pachthoeven, landerijen, tuin- en andere gronden indien de huurder / pachter geen schriftelijk bewijs van bestaande, vernieuwde of verlengde huur te berde bracht en in gebreke bleef het pand te ontruimen. In deze gevallen waren de vonnissen altijd onderworpen aan hoger beroep. *
- Verder waren vonnissen waarin de kantonrechter een uitspraak deed over vorderingen tot ontbinding van huur / pacht van huizen, gebouwen, woningen, pakhuizen, stallen, zolders, kelders, pachthoeven, landerijen, tuin- en andere gronden onderworpen aan hoger beroep indien de huur / pacht op jaarbasis hoger was dan vijftig gulden en lager dan tweehonderd gulden (was het bedrag hoger dan behoorden deze zaken niet meer tot de bevoegdheid van de kantonrechter). *
- Vervolgens werden vonnissen in alle geschillen welke voor dading of compromis vatbaar waren en in welke partijen zich hadden gewend tot een kantonrechter van hun keuze (mits binnen het arrondissement van de bevoegde rechtbank) in hoogste ressort gewezen. Partijen konden in deze gevallen wel de mogelijkheid van hoger beroep uitdrukkelijk voorbehouden indien dat tenminste in die gevallen mogelijk was. *
- De laatste categorie uitzonderingen waren de gevallen waarin de kantonrechter recht sprak krachtens bijzondere wetten. In de desbetreffende wetten werd dan vaak ook een regeling gegeven over de mogelijkheden van hoger beroep.
- Vervolgens werden vonnissen in alle geschillen welke voor dading of compromis vatbaar waren en in welke partijen zich hadden gewend tot een kantonrechter van hun keuze (mits binnen het arrondissement van de bevoegde rechtbank) in hoogste ressort gewezen. Partijen konden in deze gevallen wel de mogelijkheid van hoger beroep uitdrukkelijk voorbehouden indien dat tenminste in die gevallen mogelijk was. *
- De laatste categorie uitzonderingen waren de gevallen waarin de kantonrechter recht sprak krachtens bijzondere wetten. In de desbetreffende wetten werd dan vaak ook een regeling gegeven over de mogelijkheden van hoger beroep.
De vonnissen door de arrondissementsrechtbanken in hoger beroep van vonnissen van de kantonrechter gewezen, waren onderworpen aan cassatie. Dit gold ook voor vonnissen van de kantonrechter in hoogste ressort (dat wil zeggen zonder de mogelijkheid van hoger beroep) gewezen. Het rechtsmiddel werd dan toegepast wanneer er sprake was van het belang der wet op vordering van de Procureur-Generaal bij de Hoge Raad.
Verder kon men in cassatie komen in geval van onbevoegdheid (de kantonrechter sprak recht in een zaak waarin hij dat niet mocht doen), overschrijding van rechtsmacht (de kantonrechter droeg in een zaak waarin hij bevoegd was buiten vordering van partijen aan hun iets op wat geen grond had in de wet), alsmede verzuim van vormen die vereist waren op straffe van nietigheid. Te denken valt aan het uitspreken van een vonnis zonder de gronden aan te geven waarop de uitspraak berustte of het uitspreken van een vonnis zonder open deuren, in het geheim dus. Verkeerde toepassing of schending der wet vormde geen cassatiegrond voor vonnissen van de kantonrechter. In alle andere gevallen waarin cassatie kon worden ingesteld was dat wel het geval. Deze beperkte toepassing van cassatie geschiedde alleen wanneer er sprake was van vonnissen van de kantonrechter in burgerlijke zaken. *
laatste wijziging 11-10-2020
184 beschreven archiefstukken
11 gedigitaliseerd
totaal 6.500 bestanden
Inventaris
laatste wijziging 11-10-2020
184 beschreven archiefstukken
11 gedigitaliseerd
totaal 6.500 bestanden
Kenmerken
laatste wijziging 11-10-2020
184 beschreven archiefstukken
11 gedigitaliseerd
totaal 6.500 bestanden