Deze Martinuskerk heeft ruim een eeuw dienst gedaan. Ze werd in 1912 gesloopt om plaats te maken voor de huidige Martinuskerk, die in 1915 in gebruik werd genomen. Dat was dus in de Eerste wereldoorlog. Volgens de plannen zou rechts vooraan een hoge toren worden gebouwd. Het is er nooit van gekomen. Vandaar, dat het gebouw een onevenwichtige indruk maakt: een kolossaal gebouw met een kleine toren eraan. Precies andersom als de knoptoren in Eerschot. Daar zien we een klein kerkje tegen een grote toren.

De huidige Martinuskerk bezit een monumentaal "Smits"-orgel uit 1839 en diverse mooie beelden uit de vorige kerk. In september 1944 viel een bom op de kerk, waardoor alle gewelven vervangen moesten worden. In 1912 werd vlakbij de kerk eerst een nieuwe R.K. Jongensschool gebouwd om te dienen als noodkerk totdat de nieuwe kerk klaar was. Daarna werden de tussenmuren van de klassen gebouwd en de Sint-Odaschool was klaar (1916).

Restauratie
In 1989 - een jaar voordat de Sint-Martinuskerk driekwart eeuw bestond - kwamen de eerste berichten in de pers over de zorgwekkende toestand waarin het gebouw verkeerde. Jarenlang was aan het bedehuis niet of nauwelijks onderhoud verricht. Één jaar later werd de Stichting Restauratie Martinuskerk (1990) in het leven geroepen. Deze stichting kreeg als taak het inzamelen van geld, benodigd voor de restauratie door middel van het organiseren van allerlei evenementen zoals vlooienmarkten, boekenbeurzen, voettochten en het verkopen van souvenirs waaronder speldjes, foto's en kaarten.

In april 1994 werd gestart met de restauratie van het oudste gedeelte van de kerk, het gotische hoogkoor van 1498. De restauratiewerkzaamheden werden in september 1994 voltooid. In augustus 1995 werd begonnen met de restauratie van de Martinuskerk van 1915. Deze werkzaamheden zouden bijna twee jaar gaan duren. In september 1995 was het streefbedrag van Fl. 500.000 (Eur. 227.000) bereikt.

Enkele door de stichting Restauratie Martinuskerk georganiseerde activiteiten die erg succesvol waren gebleken, zijn ook na het bereiken van het nagestreefde doel voortgezet onder de naam: Stichting Behoud Martinuskerk. Doel: aanvankelijk het opvangen van mogelijke tegenvallers tijdens de restauratie, vervolgens het leveren van een financiële bijdrage aan de inwendige restauratie van de kerk en aan de inventaris en tegenwoordig het (mede-)financieren van bijzondere objecten en projecten.

In 1997 is de vroegere sacristie verbouwd tot parochiecentrum, omdat door de verkoop van het parochiecentrum tegenover de kerk de parochie zonder zat. *)

In de jaren die volgden is het interieur volledig vernieuwd. Zo werd het volledige interieur uit een kerk in Tilburg aangekocht en naar Rooi overgebracht, verder werd de kerk geschilderd en van een nieuwe geluidsinstallatie voorzien. Het laatste deel van de restauratie werd voltooid in november 2001 met de restauratie van het Smitsorgel. *)

Bronnen:
Folder 'Open Monumentendag', september 1987, geschreven door Wim van Rooij
Boek 'De mantel van Sint Maarten', 1997 uitgegeven door het Bestuur van de Sint-Martinusparochie.
http://www.sintmartinusparochie.nl

*) De totale restauratie van kerkgebouw en Smitsorgel heeft ca fl 3,5 miljoen gekost. De resterende middelen werden verkregen uit de verkoop van het parochiecentrum tegenover de kerk, uit fondsen van derden, door een groot subsidiebedrag van de gemeente Sint-Oedenrode en door overige wervingsacties.
Adres kerk: Kerkplein 47a, 5492 AN Sint-Oedenrode