De door Groot-Brittannië geïntroduceerde Gloster Meteor was het eerste straalvliegtuig van de Nederlandse luchtmacht. In de periode 1948 - 1959 hebben in totaal 266 Meteors dienst gedaan bij de Nederlandse luchtstrijdkrachten. Het ging om drie uitvoeringen, de Mark IV, Mark VII en Mark VIII. De Mark IV (nog zonder schietstoel) en de verbeterde versie Mark VIII waren dagjagers, bedoeld ter bescherming van het eigen luchtruim tegen vijandelijke vliegtuigen. Deze onderscheppingsjagers waren uitgerust met 4 x 20 mm British Hispano boordkanonnen. De Mark VII was een tweezits trainingstoestel. De Meteors waren ingedeeld bij de Squadrons 322 t/m 328, en gestationeerd op vliegbasis Leeuwarden, Twenthe, Soesterberg, Volkel en Woensdrecht. Om marinevliegers te trainen op een straalvliegtuig heeft de Marine Luchtvaart Dienst (MLD) tien Meteors Mark VII van de Koninklijke Luchtmacht geleend in de periode 1958-1962.

De eerste leveringen Meteors arriveerden in 1948 en werden gebouwd in Groot-Brittannië door Gloster Aircraft Compagnie in Hucclecote. In tegenstelling tot de Mark IV werden bijna alle Mark VIII toestellen in licentie in Nederland gefabriceerd. De Nederlandse Vliegtuigenfabriek Fokker, Aviolanda en De Schelde waren betrokken bij de bouw van 155 Nederlandse Meteors (I-101 t/m I-255), die in beginsel van een 'M'- nummer waren voorzien op de staart/kielvlak. Na afbouw werd dat nummer vervangen door een militair 'I'- vliegtuigregistratienummer. De Meteors werden ook voorzien van een squadronnummer op de zijkant van het toestel. Dit gaf aan bij welk specifiek squadron de Meteor ingedeeld was. Dit nummer veranderde wanneer een Meteor werd ingedeeld bij een ander squadron. Hierdoor droegen sommige Meteors door de jaren heen verschillende squadronnummers. Voor België bouwde Fokker zeker 150 Meteors. De Belgen waren ook bij de bouw betrokken door de levering van in licentie gebouwde Rolls Royce Derwent- straalmotoren door de Belgische FN-fabriek.

Het Meteortijdperk staat zowel symbool voor de wederopbouw van een moderne naoorlogse luchtmacht ten tijde van de Koude Oorlog, als wel de vele (dodelijke) ongelukken die met dit type toestel plaatsvonden. Toen in 1957/1958 duidelijk werd dat de Meteor was verouderd, konden de opgedane ervaringen gebruikt worden voor zijn opvolger, de geavanceerde Hawker Hunter.