Henri Marinus Juta werd op 10 oktober 1912 te Paramaribo geboren. In 1934 rondde hij de zeevaartschool te Scheveningen af, waarna hij een jaar werkte als stuurmansleerling bij de Koninklijke Hollandsche Lloyd. In 1936 haalde hij zijn diploma 3e stuurman Grote Stoomvaart in Den Haag. Vervolgens werkte hij voor verschillende scheepvaartmaatschappijen, waarbij hij op Zuid-Amerika, Afrika, het Middellandse zeegebied en het Oostzeegebied voer. In 1937 kwam hij als derde stuurman in dienst bij Shell, waarna hij voornamelijk op Zuidoost-Azië voer. Zijn diploma 2e stuurman behaalde hij in Batavia.
Juta was nog steeds in dienst van de Shell, toen hij in 1942 als 2e stuurman op de Anastasia de haven van Soerabaja binnenliep en werd opgeroepen tot dienstplicht bij de Koninklijke Marine. Zijn militaire opleiding genoot hij bij de mariniers op de Goebeng Kazerne te Soerabaja.Tussen september en december 1941 volgde hij in vliegkamp Morokrembangan de opleiding tot waarnemer. Toen hij zijn opleiding voltooid had, werd hij bij de zeegaande troepen geplaatst. Hij was betrokken bij vele verkennings- en aanvalsmissies, onder andere bij de slag in de Javazee. In maart 1942 evacueerde hij samen met zijn echtgenote per Catalina vliegboot naar Australië. Geland bij het Australische Broome kregen ze op 3 maart een Japanse luchtaanval te verduren, waarbij alle bij de evacuatie betrokken vliegboten werden vernietigd. Over deze gebeurtenis publiceerde Juta in 1967 een artikel.

Vanuit Broome vertrok hij naar Melbourne, waar hij in april 1942 werd bevorderd tot Luitenant-ter-zee 3e klasse KMR. In juli van datzelfde jaar werd hij waarnemer op het enige overgebleven vliegtuig van de Marine Luchtvaartdienst (MLD) in Australië, de Do X 24, met als taak contact te verzorgen met de Nederlandse gebieden in Nieuw-Guinea die nog niet door de Japanners waren bezet. In augustus 1943 werd Juta overgeplaatst naar Ceylon om dienst te nemen bij Squadron 321. In november 1943 werd hij bevorderd tot Luitenant- ter-zee 2e klasse KMR. Hij voerde tot april 1945 verkenningsvluchten uit. Tegelijkertijd vond hij tijd om te studeren, want op 13 april 1944 behaalde Juta het diploma eerste stuurman Grote Stoomvaart in Colombo. Daarna was hij tussen de verkenningsvluchten door verschillende malen als stuurman werkzaam onder andere op Masirah-Scottra-Calcutta. In mei 1945 werd hij als waarnemer bij het liberator squadron 321 geplaatst. Op 22 september 1945 landde hij met de bemanning van Liberator Y-KH 193 G als eerste Nederlanders bij Batavia, voor het afgeven van melk en chocolade aan vrouwen en kinderen die daar in gevangenkampen zaten. Tot januari 1946 bleef Juta werkzaam als vliegtuigcommandant op Catalina's in Indonesië en was als zodanig betrokken bij de evacuatie van vrouwen en kinderen naar Australië. Naast zijn werk in Soerabaja, waar hij in februari 1946 belast werd met het opzetten van een navigatie- en watertransportafdeling, was hij als commandant betrokken bij patrouillevaarten in de Madoera-zee en bij de aanval op Pasir Poetih tijdens de eerste politionele actie.

Eind december 1947 werd Juta overgeplaatst naar Nederland. Tussen 1947 en 1951, werkte hij onder andere als chef instructeur op de waarnemersschool te Gilze Rijen. In juli 1951 ging hij opnieuw naar zee en was hij aan boord van Hr.Ms. Tromp en Hr.Ms. Karel Doorman respectievelijk chef commandocentrale en stafofficier MLD. In 1953 was hij commandant van een verkenningsvlucht naar Biak. In dit jaar werd hij bevorderd: tot Luitenant- ter- zee Waarnemer 1e klasse. In 1955 keerde Juta weer terug naar Nederland. Daarna werkte hij onder andere bij de afdeling Hydrografie. In de zomer van 1960 was hij tijdelijk commandant op Hr.Ms. Uranis die naar Portugal- en Kaap Sagres voer voor de 500 jarige herdenking van de sterfdag van Hendrik de Zeevaarder van Portugal.Van 1962 tot 1964 werd Juta als Marine liason officier bij de luchtmachtstaf geplaatst. In april 1963 volgde een bevordering tot Kapitein-Luitenant-ter-zee Waarnemer, daarna werd hij tot eerste officier benoemd van het Wachtschip Vlissingen. Na vervolgens als secretaris op het bureau van de MLD te hebben gewerkt ging Juta op 16 oktober 1967 met pensioen. In 1984 overleed Juta op 72-jarige leeftijd. Tijdens zijn leven ontving hij diverse onderscheidingen: het Vliegerkruis, het Oorlogsherinneringskruis, het ereteken Orde en Vrede, het Dienstkruis voor Officieren Zeemacht, het Kruis van de Koninklijke Nederlandse Bond voor Lichamelijke Opvoeding en de medaille Hendrik de Zeevaarder van Portugal.