Luitenant-ter-zee 1e klasse E. T. (Hans) Larive werd op 23 september 1915 geboren in Singapore. In 1934 melde hij zich aan bij het Koninklijk Instituut voor de Marine (KIM) waar hij als adelborst werd opgeleid tot marineofficier. Na zijn afstuderen in 1937 bij het KIM diende hij als luitenant-ter-zee derde klasse, en vanaf augustus 1939 als tweede klasse, te Nederlands-Indië. In mei 1940, een paar dagen voor de Duitse inval, keerde hij terug van zijn missie in Nederlands-Indië waarbij hij diende als wachtofficier aan boord van de torpedobootjager Hr.Ms. Van Galen. Gedurende de meidagen kreeg de Van Galen de opdracht om Duitse parachutisten eenheden die in de omgeving van Rotterdam en Waalhaven waren geland te bestrijden. In het kader van deze opdracht moest de torpedobootjager de Nieuwe Waterweg opvaren die erg nauw was en bovendien gedeeltelijk van mijnen was voorzien. Tijdens deze actie werd de Van Galen herhaaldelijk bestookt door Stuka's. Nadat het schip op 12 mei door diverse zware treffers onbruikbaar was geraakt werd het door de eigen bemanning tot zinken gebracht. Larive onderscheidde zich gedurende deze actie door zijn vastberadenheid en koelbloedigheid waarmee hij het schip, ondanks de felle Duitse aanvallen door de waterweg stuurde.

Na de capitulatie van Nederland op 15 mei werd het Nederlandse leger gedurende de demobilisatie als organisatie ontbonden. Het Duitse opperbevel stelde daarbij als voorwaarde dat het beroepspersoneel alvorens ze met groot verlof werden gezonden een zogenaamde erewoordverklaring zouden tekenen. Op advies van de Nederlandse Opperbevelhebber der Land- en Zeestrijdkrachten (OLZ) generaal Winkelman tekende uiteindelijk meer dan 99% van de 14.400 beroepsmilitairen deze verklaring. Zeventig beroepsmilitairen, waaronder Larive, weigerde echter deze verklaring te tekenen. Als gevolg hiervan werden zij op 16 juli 1940 in krijgsgevangenschap afgevoerd. Deze groep, die later de bekend is geworden onder de 'Colditz-groep', verbleef vanaf 16 juli 1940 in de volgende kampen: Oflag VI A (Soest), Oflag VIII C (Juliusburg) en Oflag IV C (Colditz). In oktober 1940 deed Larive een eerste ontsnappingspoging die hem dicht bij de Zwitserse grens bracht. Hij werd echter door de Duitse (grens)politie gearresteerd en teruggevoerd naar het krijgsgevangenkamp in Soest. Tijdens een verhoor door een Duitse officier lichtte Larive zijn ontsnappingspoging toe. De officier liet Larive zien waar hij in de fout was gegaan en wat hij anders had moeten doen om wel succesvol de grens te kunnen oversteken. Dankzij de loslippigheid van deze officier lukte het later vele Britse en Nederlandse krijgsgevangenen te ontsnappen naar Zwitserland. Larive wist, nadat de groep inmiddels was overgeplaatst naar Colditz, op 15 augustus 1941 samen met luitenant-ter-zee 2e klasse F. Steinmetz met succes te ontsnappen. Eenmaal beland op het Nederlandse consulaat in Zurich kregen zij vervalste papieren en wist het stel via Spanje op 4 november Gibraltar te bereiken.

Vervolgens voeren zij naar Londen aan boord van de onderzeeboot Hr. Ms. O21 en arriveerden daar op 7 december 1941. Als marineofficier werd Larive op zijn verzoek bij de Motor Torpedo Boats (MTB's) geplaatst. Hier wist hij zich al snel te onderscheiden en werd hij commandant van het 9e MTB Flottielje. Deze functie zou hij tot 1944 vervullen. Nadat deze MTB eenheden in de loop van 1944 werden opgeheven werd Larive hoofd van de Marine Voorlichtingsdienst (MARVO) in Engeland. In 1946 verliet Larive de marine en trad hij in dienst bij Shell waar hij verschillende posities bekleedde.
In 1950 publiceerde hij zijn oorlogsmemoires onder de titel Vannacht varen de Hollanders. Voor zijn uitzonderlijke inzet gedurende de oorlog werd hij o.a. onderscheidden met de Militaire Willemsorde 4e Klasse (MWO4).
Hans Larive overleed in 1984 te Den Haag op 69-jarige leeftijd.

Rangen:
Luitenant-ter-zee derde klasse (LTZ3) 13 augustus 1937
Luitenant-ter-zee tweede klasse (LTZ2) 13 augustus 1939
Luitenant-ter-zee eerste klasse (LTZ 1) 2 september 1942

Uit de Koninklijke Marine op 1 juli 1946

Larive was drager van de volgende onderscheidingen:

Militaire Willems Orde 4e Klas (MWO)
Ridder 4e klas in de Orde van Oranje-Nassau (ON.4)
Bronzen Kruis, 2x (BK.2)
Oorlogsherinneringkruis, met 3 gespen (OHK.3)
Foreign Distinguished Service Cross (England) (DSC)